Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τους εργαζόμενους στα δικαστήρια, που διαψεύδουν την εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης
Η εφαρμογή του νέου δικαστικού χάρτη με την ενοποίηση πρωτοδικείων – ειρηνοδικείων, άλλες παρεμβάσεις της κυβέρνησης, όπως οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η μεταφορά δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους, επί της ουσίας βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των εργαζομένων στις δικαστικές υπηρεσίες, με απώτερο σκοπό μια Δικαιοσύνη φιλική για τους λίγους και εχθρική για τους πολλούς.
Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη φιέστα του υπουργείου Δικαιοσύνης, με θέμα «Ελληνική Δικαιοσύνη: Οι μεγάλες αλλαγές», όπου ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, με τον υπουργό Γ. Φλωρίδη εγκωμίασαν «την πιο σημαντική, την πιο εμβληματική μεταρρύθμιση που αποσκοπεί στην ταχύτητα της απονομής δικαιοσύνης».
Την εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης διαψεύδουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι – δικαστικοί υπάλληλοι από το πρώην Ειρηνοδικείο στη Λουκάρεως και νυν Πρωτοδικείο και από το Πρωτοδικείο στην Ευελπίδων, με τους οποίους μίλησε ο «Ριζοσπάστης» και περιέγραψαν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά (για ευνόητους λόγους δεν δημοσιεύουμε τα ονόματά τους).
Υποστελέχωση: Η βασικότερη αιτία των καθυστερήσεων στη Δικαιοσύνη
Η πρώτη αυθόρμητη αντίδραση εργαζόμενου μετά την κυβερνητική φιέστα, ήταν πολύ χαρακτηριστική: «Καλά, εμείς αλλού δουλεύουμε… Αν κάποιος φαντάζεται τον δικαστικό υπάλληλο ως κάποιον άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται πίσω από έναν υπολογιστή σε ένα γραφείο που γράφει, η αληθινή κατάσταση απέχει πολύ από αυτό. Οι δικαστικοί υπάλληλοι, λόγω της υποστελέχωσης και της φύσης της δουλειάς, είναι “πολυεργαλεία”, άνθρωποι – “Τιραμόλα” (σ.σ. από τον γνωστό ήρωα – λάστιχο των κόμικς) που κουβαλούν δικογραφίες από το ένα κτίριο στο άλλο, λύνουν πρακτικά ζητήματα, βγάζουν φωτοτυπίες, κάνουν και παραπάνω πράγματα και η εργασία τους υποαμείβεται…».
Απ’ ό,τι μας αναφέρουν οι εργαζόμενοι …η υποστελέχωση είναι πανταχού παρούσα.
Οπως συνεχίζει ο συνομιλητής μας, «ήδη πριν από τις συγχωνεύσεις πανελλαδικά υπήρχαν 3.000 κενά και σήμερα 1.500 υπάλληλοι έχουν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης και μπορεί να φύγουν ανά πάσα στιγμή. Οσον αφορά τις διαφημιζόμενες προσλήψεις, την τελευταία πενταετία δεν μας λέει η κυβέρνηση πόσοι έχουν φύγει. Ετσι στα ήδη κενά προστίθενται κι άλλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα νησιά αν υπάρχουν υπάλληλοι, είναι ένας ή δύο και σε μεγάλες υπηρεσίες υπάρχουν εκατοντάδες κενά τα οποία παραμένουν αφού για αρκετά χρόνια, πριν ξεκινήσει η διαδικασία μέσω Σχολής, δεν γίνονταν προσλήψεις».
Με τις αποκαλούμενες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης συν τις ελλείψεις στο προσωπικό, όπως τονίζεται, αυξήθηκε κι άλλο ο φόρτος εργασίας, π.χ. στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, όπου χρειάστηκε να γίνουν επαναπροσδιορισμός υποθέσεων, νέες κλήσεις κ.λπ. Οπως μας αναφέρουν, «με τη συγχώνευση έχουν έρθει συνάδελφοι που αναγκάζονται καθημερινά να κάνουν πολλά χιλιόμετρα. Χαρακτηριστική η περίπτωση συναδέλφου από την ΕΣΔΙ (Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών), που είχε έρθει από τις Σέρρες, διορίστηκε πρόσφατα στα Μέγαρα, πήγε νοίκιασε σπίτι και μετά της ήρθε χαρτί για την Αθήνα…».
«Καθυστερήσεις», όπως τόνισε εργαζόμενη από το δικαστικό κτίριο της Λουκάρεως, «γίνονται πλέον και σε απλές εργασίες, όπως διάφορα πιστοποιητικά, π.χ. διαθηκών. Παλιότερα ακόμα και με την εκκρεμότητα δίνονταν πιο γρήγορα, τώρα που είναι ηλεκτρονικά δίνονται πιο αργά. Με τη συγχώνευση δεν έχουν συνενωθεί οι ηλεκτρονικές βάσεις ώστε να δίνονται με σχετική ασφάλεια, υπογράφει μεν ο υπάλληλος και ό,τι συμβεί θα τον βαρύνει. Το ίδιο και με τα απόγραφα, δεν είχαμε απόφαση για το αν πρέπει να βγάζουμε απόγραφα δικά μας, του πρώην ειρηνοδικείου, του πρωτοδικείου, των περιφερειακών. Και με τις αναβολές, που συσσωρεύονται, ο κάθε γραμματέας πρέπει να βλέπει δύο συστήματα, του πρωτοδικείου και του πρώην ειρηνοδικείου».
Και προσθέτει: «Αυτήν τη στιγμή δίνονται μακρινές δικάσιμοι για εργατικά ζητήματα, τροχαία γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί γραμματείς και τα πινάκια είναι πολύ λίγα. Επίσης, οι συναινετικές προσημειώσεις παλαιότερα με τη διαδικασία που υπήρχε στα ειρηνοδικεία έβγαιναν σε λιγότερο χρόνο, με τη νέα διαδικασία του κ. Φλωρίδη, που ανατίθεται στους δικηγόρους, έχει δημιουργηθεί μια τεράστια γραφειοκρατία με καθυστέρηση πάνω από 15 – 20 μέρες και στην περίπτωση που έχει βρεθεί δικηγόρος αφού ειδοποιούνται με λίστα, δηλαδή η γραμματεία επιβαρύνεται με έναν τεράστιο φόρτο εργασίας».
Για τους εργολάβους και τις ιδιωτικές εταιρείες, όπως π.χ. η «Profile System», που διαχειρίζεται την απομαγνητοφώνηση των δικαστηρίων και των αστικών και των ποινικών σε όλη τη χώρα, είπαν ότι «υπάρχει μια σύμβαση με το Δημόσιο, οι όροι δεν είναι γνωστοί, το μόνο που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι η απομαγνητοφώνηση των πρακτικών καθυστερεί πάρα πολύ. Από την εταιρεία, γνωρίζουμε ότι είναι υποχρεωμένη να δίνει απομαγνητοφωνημένα πρακτικά στο εξαήμερο, το οποίο καταστρατηγείται συστηματικά, όταν η γραμματεία έχει 5 μέρες να καταθέσει τα πρακτικά βάσει νόμου. Στην ουσία επιβραδύνει τις διαδικασίες, άλλη μια σύμβαση που έχει κάνει το Δημόσιο με ιδιώτη και προκαλεί τεράστια προβλήματα και στην ακροαματική διαδικασία, π.χ. πρόσφατα δεν έγιναν ακροατήρια στο Πρωτοδικείο στη Λουκάρεως γιατί η εταιρεία που διαχειρίζεται το λογισμικό σύστημα απομαγνητοφώνησης δεν προέβη στην αναβάθμιση, “κρέμασε” το σύστημα, εμείς αρνηθήκαμε να γράψουμε με το χέρι διότι πληρώνει το Δημόσιο χιλιάδες ευρώ σε μια εταιρεία να το αναλάβει. Βλέπουμε να πέφτει το σύστημα στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο γραμματέας να παίρνει τηλέφωνο την εταιρεία, για να αποκατασταθεί και να μην απαντούν και να μην υπάρχει τεχνικός».
Υπάλληλος της Λουκάρεως σχολίασε: «Βρισκόμαστε σε μια διαρκή μετακόμιση. Με τον νέο νόμο δεν έχουν δοθεί οδηγίες στη γραμματεία για το τι θα κάνουμε, δεν υπάρχει οργανόγραμμα, οι υπάλληλοι μπορεί να είναι σε 4 – 5 πόστα, να μην υπάρχει τμήμα για το πού θα εργάζονται. Υπάρχουν τμήματα που στελεχώνονται μόνο από έναν υπάλληλο, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα να αρρωστήσει. Επίσης, έχει συμβεί σε 15 μέρες, τηλεφωνικά, υπάλληλος να αλλάξει 4 τμήματα. Εχουμε γίνει περιοδεύοντες υπάλληλοι».
Επισφαλείς συνθήκες εργασίας
Σοβαρά προβλήματα υπάρχουν επίσης με την ασφάλεια που αφορά στις συνθήκες εργασίας, που συνδέονται και με ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, δηλαδή τα ηλεκτρονικά συστήματα που σέρνονται και καταρρέουν, τα κτίρια ως δικαστικές υπηρεσίες που δεν είναι όλα κατάλληλα, με απαραίτητες υποδομές, ασανσέρ κ.λπ. Είναι σοβαρό ότι σε χώρους που δουλεύει μεγάλος αριθμός υπαλλήλων, δικηγόρων, εισρέουν χιλιάδες κόσμου, δεν υπάρχει ούτε ένας γιατρός Εργασίας ούτε εξοπλισμένα ιατρεία, δεν υπάρχει ούτε τεχνικός Ασφαλείας, ενώ προβλέπεται ρητά.
Εργαζόμενη στην Ευελπίδων, μας λέει με αγανάκτηση: «Ακούμε για ασανσέρ από το 2017 κι ακόμα περιμένουμε. Καμία υποδομή για άτομα με αναπηρία. Ακόμα και ο γάντζος που υπήρχε για να ανεβαίνουν τα έγγραφα παραμένει χαλασμένος με κίνδυνο να πέσει σε κάποιο κεφάλι αν κοπεί εντελώς. Κουβαλάμε σε σκάλες φορτία εγγράφων με κίνδυνο ατυχήματος, παρουσιάζονται και διαφημίζονται από την κυβέρνηση βελτιώσεις, αναβαθμίσεις κ.λπ. και για περίπου 1,5 μήνα είχαμε 30 υπαλλήλους χωρίς γραφείο και υπολογιστή, ανέβαιναν στην έδρα και δεν είχαν πού να πάνε». Αλλος εργαζόμενος προσθέτει: «Σε περίπτωση σεισμού, δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη ούτε εκπαίδευση ούτε ενημέρωση. Σε πρόσφατο περιστατικό καταπλακώθηκαν εργαζόμενοι από τα ντέξιον που είναι φορτωμένα με έγγραφα».
Οι συνθήκες εργασίας στη Λουκάρεως στο πρώην ειρηνοδικείο και νυν πρωτοδικείο είναι ακόμα χειρότερες, μας λένε εργαζόμενοι: «Προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά, δεν είχαμε μηχανήματα, υπολογιστές, εκτυπωτές, υποτίθεται ότι γίνεται μια προσπάθεια κάλυψης που προχωρά εξαιρετικά αργά με αποτέλεσμα να παίζουμε το παιγνίδι του… ποντικιού στους υπολογιστές. “Φέρε εδώ το ποντίκι, δεν έχω ποντίκι” και τώρα υπάρχουν γραφεία που δεν έχουν βασικά εργαλεία». Τόνισαν ακόμα ότι «πολλά γραφεία είναι μικρά και δεν μπορούν να αντέξουν ούτε τον κόσμο που εξυπηρετείται ούτε τους ίδιους τους συναδέλφους. Τα στήσαμε μόνοι μας, τα κουβαλήσαμε μόνοι μας, συνάδελφοι έμεναν μετά το πέρας της εργασίας τους για να τα φτιάξουν ενώ η αρμόδια εταιρεία έφευγε».
Ο «Ριζοσπάστης» επισκέφτηκε γραφείο που δέχεται πολύ κόσμο, χωρίς εξόδους ασφαλείας. Μάλιστα, όπως ειπώθηκε, στη Λουκάρεως αυτήν τη στιγμή αναμένεται κάποια αρχεία να μεταφερθούν στα υπόγεια, όπου είναι γνωστό ότι δεν τηρείται κανένας κανόνας ασφαλείας. «Ολα αυτά θα φτιαχτούν σε ένα άδηλο μέλλον, σε έναν χώρο π.χ. που ήταν πάρκινγκ αυτοκινήτων, θα γίνει πάλι αρχείο (…) πάνω σε μπαζωμένο ρέμα που πλημμυρίζει όταν βρέχει, δεν υπάρχουν έξοδοι κινδύνου (μόνο τυφλά σημεία), δεν είναι επαρκής ο αερισμός, αυτοί οι χώροι ως έχουν, είναι ακατάλληλοι τελείως, ακόμα και για έγγραφα, πόσο μάλλον για ανθρώπους…», μας λένε. Επιπρόσθετα οι δικαστικοί υπάλληλοι μεταφέρουν ογκώδεις δικογραφίες από το ένα κτίριο στο άλλο, πολλές φορές χωρίς καρότσια, χωρίς τη βοήθεια επιμελητών που υπήρχαν παλιότερα.
Χαμηλές αποδοχές για τον όγκο της δουλειάς
Για τις αποδοχές ισχύει, όπως είπαν οι εργαζόμενοι, ό,τι και στο υπόλοιπο Δημόσιο: «Είναι χαμηλές, με περικοπές, κατάργηση Δώρων, ενιαίο μισθολόγιο, με κατάργηση του επιδόματος ειδικών συνθηκών για τους δικαστικούς υπαλλήλους όπως και την πληρωμή των υπερωριών που πολλές φορές υπάρχουν, π.χ. στα αυτόφωρα, στην ανάκριση και σε άλλα τμήματα και δεν είναι δεδομένο ότι πληρώνονται. Επίσης, στην επαρχία, όπου καλούνται συνάδελφοι να πάνε σε δικαστήρια, π.χ. από Κω σε Κάλυμνο, δεν δίνονται οδοιπορικά. Στα νησιά όταν υπάρχει θέμα με τον καιρό, πρέπει να μείνουν στο νησί και να πληρώσουν διαμονή από την τσέπη τους». Για τους νέους δικαστικούς υπαλλήλους της 1ης εκπαιδευτικής σειράς της ΕΣΔΙ (ακολουθούν κι άλλες σειρές) υπογραμμίστηκε ότι δεν έχουν καταβληθεί οι αναδρομικές αποδοχές που τους οφείλονται και δεν έχει γίνει η αναγνώριση του εξαμήνου εκπαίδευσης και πρακτικής. Επιπλέον, προσθέτουν, «κάποιος πρέπει να μετακομίσει ανάλογα σε ποια πόλη θα γίνει η πρακτική. Πολλοί συνάδελφοι παίρνουν δάνεια ή αναγκάστηκαν μετά από χρόνια να ζητήσουν στήριξη από τους γονείς τους. Ζητήματα επίσης υπάρχουν π.χ. με τις γονικές άδειες ανά υπηρεσία».
Ηδη πολλοί εργαζόμενοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν τον απώτερο στόχο της κυβερνητικής μεταρρύθμισης. Με εύγλωττο τρόπο το διατύπωσε μια απ’ τους συνομιλητές μας: «Οσα απαιτούμε και διεκδικούμε οι δικαστικοί υπάλληλοι έχουν σημασία για το συμφέρον της κοινωνίας και των πολιτών, δεν είναι συντεχνιακά, όπως κάποιοι διατείνονται. Με το νέο αυτό νομοσχέδιο και τη συγχώνευση υπηρεσιών, η Δικαιοσύνη έχει γίνει ακριβότερη για τους πολίτες, δυσπρόσιτη. Μια Δικαιοσύνη δύο ταχυτήτων, που οι μεγάλες εταιρείες και οι μεγάλοι κολοσσοί μπορούν να εκπροσωπούνται με πιο αποτελεσματικό τρόπο στα δικαστήρια από έναν απλό άνθρωπο και αυτό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα».
Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη 30.11.2024