Του Βασίλη Διονυσόπουλου, Προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων
Με τη μαζική συμμετοχή συναδέλφων και χιλιάδων λαού στη μεγάλη συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα στάλθηκε ξεκάθαρο μήνυμα αντίστασης ενάντια στην ακρίβεια, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή!
Το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων μαζί με εκατοντάδες εργατικά σωματεία σε όλη τη χώρα, έδωσε καθημερινά τη μάχη, για να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή εργαζομένων στον απεργιακό εορτασμό της Πρωτομαγιάς.
Τιμούμε τους αγώνες και τις αιματηρές θυσίες της εργατικής τάξης, στο δρόμο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
Κρατάμε γερά το νήμα που διαπερνά και συνδέει την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης το 1936, της Καισαριανής το 1944 και κάθε Πρωτομαγιά έως σήμερα, μέρα – σύμβολο για το δίκιο της τάξης μας.
Η απεργία της Πρωτομαγιάς αποτέλεσε συνέχεια και κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ύστερα από τη μαζική συμμετοχή τους στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις της 6ης Απρίλη, σε όλη την Ελλάδα.
Με την πετυχημένη απεργία της 6ης Απριλίου, οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα, έστειλαν ηχηρό μήνυμα ενάντια στην ακρίβεια, την εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απαίτησαν την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από αυτόν αλλά και μέτρα για την υπεράσπιση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων του λαού..
Όμως και για το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων, η απεργία της 6ης Απριλίου αποτέλεσε ένα αποφασιστικό βήμα κλιμάκωσης της πάλης μας, για την κατοχύρωση συγκροτημένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα είναι υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους, για να διεκδικήσουμε σήμερα την κάλυψη των διευρυνόμενων σύγχρονων αναγκών μας. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την ύπουλη φωνή της εργοδοσίας του: «είμαστε όλοι μαζί μια οικογένεια» αλλά και με ωμούς εκβιασμούς: «αν απεργήσεις απολύεσαι», όπως η συνάδελφος μας, πρωτοπόρο μέλος του Σωματείου μας, που παρά τις απειλές της δικηγορικής εταιρείας που εργαζόταν, όρθωσε το ανάστημα της, απήργησε, διεκδικώντας τα δικαιώματά της.
Η απόλυση της συναδέλφου μας, απέδειξε ξανά με εμφατικό τρόπο ότι η έλλειψη συλλογικής κατοχύρωσης εργασιακών δικαιωμάτων δίνει τον αέρα στους εργοδότες μας, να προβαίνουν σε απαράδεκτες πρακτικές, αξιοποιώντας το θεσμό του “συνεργάτη”.
Η δυναμική παράσταση διαμαρτυρίας του Σωματείου μας στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, για να παρθεί πίσω η απόλυση της συναδέλφου μας, συνέβαλε να «πέσουν» οι μάσκες για τον πραγματικό ρόλο των Δικηγορικών Συλλόγων.
Και τι δεν ακούσαμε από την πλειοψηφία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά! Από το ότι “οι δικηγόροι δεν μπορούν να απεργούν” μέχρι και για “ισότητα των όπλων μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου”, την ώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε απόλυση συναδέλφου για συνδικαλιστικούς λόγους (!). Φυσικά, όλα κατέληγαν στο να αποφεύγουν – όπως ο διάολος το λιβάνι – να μιλήσουν για την ύπαρξη της σχέσης εργαζόμενου – εργοδότη, για την ύπαρξη σχέσης εξαρτημένης εργασίας. Η ιδιότητα του «συνεργάτη – συλλειτουργού της Δικαιοσύνης» που οι Δικηγορικοί Σύλλογοι κάνουν «σημαία», χωράει και τους εργαζόμενους δικηγόρους και τους εργοδότες μας. Για αυτό δεν μπορούσαν καν να πουν την λέξη «απόλυση», στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Η σκόπιμη επίκληση της ιδιότητας του «συνεργάτη», συμβάλλει να αποκρύπτεται η τεράστια εκμετάλλευση και οι άθλιες συνθήκες εργασίας μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων. Αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ότι οι μισθωτοί και ασκούμενοι δικηγόροι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους δικηγορικούς συλλόγους, όποια ηγεσία κι αν έχουν.
Επιβεβαιώθηκε ότι ήταν σωστός ο προσανατολισμός των εκλεγμένων με το ψηφοδέλτιο της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Μισθωτών Δικηγόρων», που, ως πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου μας, δώσαμε ώθηση στη συζήτηση για το πραγματικό περιεχόμενο της απεργίας της 6ης Απριλίου αλλά και στη συμμετοχή μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων για 1η φορά σε απεργία.
Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ανοίγει με σταθερά βήματα ο δρόμος της συλλογικής διεκδίκησης των αναγκών μας, να αποκτούμε ελπίδα και δύναμη στη μάχη ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο: Την εργοδοσία και όλους τους φορείς της, το κράτος της, τις αστικές κυβερνήσεις, που έχουν ενιαίο σχέδιο σε βάρος της ζωής μας.
Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εξασφαλίζεται η ζωντανή λειτουργία και δράση του Σωματείου, με ζωντανές, μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις και άλλες πρωτοβουλίες, για να είναι το Σωματείο μας
μία πραγματική κυψέλη συζήτησης και οργάνωσης αγώνων. Για να παίρνουμε θέση στις εξελίξεις, με “τη σωστή πλευρά της ιστορίας, μέσα και από την πρωτοβουλία που πήραμε να διακινήσουμε σε όλους τους χώρους εργασίας κείμενο υπογραφών με το οποίο καταδικάζεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η εντεινόμενη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτόν και η επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες και στα λαϊκά δικαιώματα, των εμπόλεμων και μη λαών.
Με θάρρος και ορμή από τη μεγάλη Γενική Συνέλευση, στις 02/04, του σωματείου μας, όπου πήραμε απόφαση για συμμετοχή στην απεργία, νέοι συνάδελφοι εμπνεύστηκαν, βρήκαν το κουράγιο να συγκρουστούν με τους εργοδότες τους.
ΓΥΡΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ!
Σε αυτή τη Γενική Συνέλευση όμως αποκαλύφθηκε ξανά ότι απέναντί μας δεν έχουμε μόνο την ενορχηστρωμένη επίθεση μεγάλων δικηγορικών εταιρειών και επιχειρηματικών ομίλων, κυβερνήσεων και ηγεσιών των δικηγορικών συλλόγων, αλλά και ένα συνονθύλευμα δυνάμεων που με τη μάσκα του συναγωνιστή προωθούν τα συμφέροντα όσων μας εκμεταλλεύονται.
Ο λόγος για τις δυνάμεις της «Αντίρρησης» που για μία ακόμη φορά απέδειξαν ότι είναι με το «ρεαλισμό» της υποταγής των συμφερόντων μας στην εργοδοσία.
Ήταν οι δυνάμεις εκείνες που στην Ιδρυτική Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας προσπάθησαν να βάλουν εμπόδια, να σπείρουν την ηττοπάθεια, καλώντας μας επί της ουσίας, να αποδεχτούμε τη βαρβαρότητα και να μην ιδρύσουμε σωματείο, γιατί δήθεν δεν νομιμοποιούμαστε, γιατί δεν είμαστε μισθωτοί εργαζόμενοι.
Έριξαν «νερό στο μύλο» των παλιών, φθαρμένων ιδεολογημάτων εργοδοσίας και Δικηγορικών Συλλόγων ότι οι μισθωτοί είναι «συνεργάτες» υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατό να συγκροτηθεί σωματείο μισθωτών δικηγόρων με εργατικό χαρακτήρα, με ταξικό προσανατολισμό.
Δεν τα κατάφεραν.
Το Σωματείο μας ιδρύθηκε και στο Καταστατικό που ψηφίστηκε στην Ιδρυτική Συνέλευση μας, αποτυπώσαμε γλαφυρά τη σύγκρουσημε την εργοδοσία, με το δικηγορικό σύλλογο, με το κράτος και όλες τις δυνάμεις που κυβέρνησαν διαχρονικά, με την πολιτική της ΕΕ, που ευθύνονται για τη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε.
Οι δυνάμεις αυτές προσπάθησαν εκ νέου να αλλάξουν από το παράθυρο το χαρακτήρα του Σωματείου μας, στην μας Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση, όπουπρόταξαν ως βασικό αίτημα την υπαγωγή των μισθωτών δικηγόρων στο καθεστώς της «έμμισθης εντολής», τάχα ως «εφικτό, ρεαλιστικό βήμα» για τη μετέπειτα διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Ουσιαστικά πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν να διεκδικούμε εμείς οι ίδιοι να μην αντιμετωπιζόμαστε ως μισθωτοί εργαζόμενοι!
Γιατί η «έμμισθη εντολή» αποτελεί ένα «ερμαφρόδιτο» σχήμα, που εφαρμόζεται σε μια σειρά από χώρους, με το οποίο αναγνωρίζονται μεν ορισμένα δικαιώματα στους εργαζόμενους δικηγόρους («αντιμισθία», επιδόματα κ.ά.), δεν αναγνωρίζονται όμως ωράριο, δικαίωμα στην απεργία κ.ά., και πριν απ’ όλα το κομβικό:
Δεν αναγνωρίζεται ο εργαζόμενος ως εργαζόμενος και ο εργοδότης ως εργοδότης!! Αποκαλυπτικό της γραμμής ενσωμάτωσης και υποταγής των δυνάμεων της «Αντίρρησης» είναι και το γεγονός ότι «διεκδικούν» το ίδιο ακριβώς που ο πρόεδρος του Δ.Σ.Α. και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιρειών μας «συνιστούσαν»: Διεύρυνση της «έμμισθης εντολής» για να «καλυφθούμε» από αυτήν.
Δηλαδή, τα διάφορα τέτοιου τύπου «ρεαλιστικά προτάγματα» των δυνάμεων αυτών ταυτίζονται απόλυτα με όσα θεσπίζουν και διατηρούν όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις και συνυπογράφουν οι ηγεσίες αστικών θεσμών, όπως εν προκειμένω των Δικηγορικών Συλλόγων.
Οι δυνάμεις της “Αντίρρησης” υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι η νομοθετική αναγνώρισή μας ως μισθωτών, μαζί με την αναγνώριση της «επαγγελματικής ανεξαρτησίας» – λόγω της ιδιότητάς μας ως δικηγόρων είναι τα «άμεσα» και ρεαλιστικά αιτήματα που πρέπει να προτάξειτο Σωματείο.
Υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι είναι «μεγάλη ευκαιρία για το Σωματείο μας» να αξιοποιήσει την απόφαση του ΣτΕ (ΣτΕ13/2022) και να προτάξει την υλοποίησή της, την κατοχύρωση της έμμισθης εντολής, γιατί τάχα έτσι θα δοθεί ώθηση στην πάλη για αναγνώριση της μισθωτής σχέσης μεταξύ εργαζόμενου δικηγόρου – εργοδότη δικηγόρου. Στην ουσία μας λένε ότι το Σωματείο μας πρέπει να διεκδικήσει την εφαρμογή του κατάπτυστου νόμου Κατρούγκαλου, του άρθρου 39 παρ. 9, όπως ορίζει η απόφαση του ΣτΕ! Μια απόφαση που επί της ουσίας:
– δέχεται και υιοθετεί τον διαχωρισμό έμμισθης εντολής και συνεργάτη δικηγόρου,
– επισφραγίζει την πάγια νομολογία, πατώντας στη νομοθεσία, περί δικηγόρου ελεύθερου επαγγελματία και για το λόγο αυτό έτυχε διθυραμβικής αποδοχής από ΔΣΑ και ΕΑΝΔΑ
– λύνει τα χέρια στην εργοδοσία, αφού, την υποχρεώνει μόνο – και για ένα μικρό μέρος των συναδέλφων – να καταβάλλει τα συγκεκριμένα ποσά – εφόσον αναγκαστεί. Ενώ την ίδια ώρα βγάζει πολλαπλάσια κέρδη με την εντατικοποίηση της εργασίας μας, τις απλήρωτες υπερωρίες και τη δουλειά χωρίς ωράριο.
– δεν κατοχυρώνει συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους. Αντίθετα, η απόφαση μας χαρακτηρίζει «συνεργάτες» και δεν αναγνωρίζει τη μισθωτή σχέση εργασίας εργοδότη – εργαζόμενου δικηγόρου.
Και δε σταματούν εκεί. Οι δυνάμεις της “Αντίρρησης” υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι η διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι μαξιμαλισμός που πάει πίσω την πάλη του Σωματείου, ότι για εκείνους «η ΣΣΕ είναι για αργότερα», επειδή «κανένας κλάδος σήμερα δεν υπογράφει ΣΣΕ»!
Η υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο των οικοδόμων τους διέψευσε – και πάλι – πανηγυρικά λιγότερο από ένα μήνα μετά!
ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ!
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ!
Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι το ζήτημα της διεκδίκησης των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων δε θα κριθεί ούτε στις αίθουσες των δικαστηρίων ούτε στις επιτροπές του ΔΣΑ. Όλα κατακτιούνται μέσα από τη συλλογική πάλη και την οργανωμένη δράση, δυναμώνοντας το Σωματείο μας, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, την εργοδοσία, το κράτος και της κυβερνήσεις του.
Η γραμμή των δυνάμεων της «Αντίρρησης» είναι γραμμή οπισθοχώρησης γιατί μας καλούν να πετάξουμε από τα χέρια μας τα όπλα και τους στόχους που χτυπούν κατευθείαν στην «καρδιά» τη μεγαλοεργοδοσία και τις κυβερνήσεις, όπως η απαίτηση υπογραφής ΣΣΕ.
Παραμερίζουμε τις δυνάμεις εκείνες που υποτάσσονται στο σημερινό συσχετισμό και παραπέμπουν την κατάκτηση συγκροτημένων εργασιακών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την κάλυψη των αναγκών μας, στη «Δευτέρα Παρουσία».
Η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή απασχόλησης μας, είναι βασική προϋπόθεση για δουλειά με δικαιώματα, για να μπει φρένο στην εργοδοτική αυθαιρεσία, για ανθρώπινο ωράριο, ώστε να έχουμε ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο για εμάς και την οικογένεια μας. Για υποχρεωτική κάλυψη των 2/3 των ασφαλιστικών εισφορών μας.
Αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική και πραγματικά προοδευτική πάλη των μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων σήμερα. Το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων ιδρύθηκε, ανδρώθηκε, αναγνωρίζεται από όλο και περισσότερους συναδέλφους γιατί έχουμε καθαρό ότι η μόνη «ιδιοκτησία» μας είναι οι επιστημονικές γνώσεις μας, η επαγγελματική μας ικανότητα, η εργατική μας δύναμη.
Γιατί σήμερα δεν αρκεί, η γενική και αόριστη αναφορά σε εργασιακά και άλλα δικαιώματα, αλλά πρέπει να στοχεύσουμε τον πραγματικό αντίπαλο, όλο το μαύρο μέτωπο που έχουμε απέναντί μας.
Βαδίζουμε μαζί, με τους μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους, για να διεκδικήσουμε σήμερα τη ζωή που μας αξίζει, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες του αιώνα μας, στον ίδιο δρόμο που έχουμε ήδη χαράξει, απέναντι στην εργοδοσία, στον δρόμο της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης, με τον ίδιο νικηφόρο προσανατολισμό.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΟΡΜΗ!
Με την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, την μαζικοποίηση του Σωματείου μας, απαντάμε αποφασιστικά, βάζουμε σε πρώτο πλάνο τις σύγχρονες ανάγκες μας για δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά με νέους αγώνες, δίνοντας με αισιοδοξία τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.