Η παρέμβαση του Βασίλη Διονυσόπουλου, προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων, στο πανελλήνιο συνέδριο των Δικηγορικών Συλλόγων που διεξάγεται στην Αλεξανδρούπολη:
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,
Με την ίδρυση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων Αττικής το 2020 και μετά από λίγα χρόνια του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων Κ. Μακεδονίας για 1η φορά οι μισθωτοί και ασκούμενοι δικηγόροι απέκτησαν τη δική τους συνδικαλιστική οργάνωση.
Πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, απέναντι στις ψευδεπίγραφες εκκλήσεις για «ενότητα» του δικηγορικού σώματος, που τελικά κατέληγαν στην ικανοποίηση των συμφερόντων και των αναγκών των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών και μεγαλογραφείων.
Η ίδρυση και η δράση του Σωματείου μας έθεσε στο προσκήνιο ότι η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες των μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων δεν μπορεί να περιμένει, δε «χωράει» στις πολιτικές κράτους και κυβερνήσεων, που μας έχουν τσακίσει, όπως και τους χιλιάδες αυταπασχολούμενους με μικρά εισοδήματα. Απαιτεί σύγκρουση με την εργοδοσία γιατί πάνω στη δική μας δουλειά, γεμίζουν τις τσέπες τους με τεράστια κέρδη.
Πριν από μόλις μια εβδομάδα σε μια από τις μαζικότερες και μαχητικότερες Γενικές Συνελεύσεις του Σωματείου μας ψηφίσαμε το σχέδιο της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ενώσαμε τη φωνή μας με τα εκατοντάδες σωματεία, που διεκδικούν αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και ζωής, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Και μπορεί με τη βούλα του εχθρικού για τα συμφέροντα των μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων Κώδικα Δικηγόρων να βαφτιζόμαστε «συνεργάτες» και «μαθητευόμενοι» οι ασκούμενοι, όμως κανένας νόμος δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα:
Ότι και στον κλάδο μας υπάρχει μισθωτή εργασία, υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι.
Είμαστε μισθωτοί, γιατί ο μισθός μας είναι η πηγή εισοδήματος μας και χωρίς αυτόν δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Οι εργοδότες μας, οι δικηγορικές εταιρείες και τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία «αγοράζουν» τις γνώσεις μας, την επαγγελματική ικανότητά μας, την εξειδικευμένη επιστημονική εργασία που παρέχουμε, όποιος νομικός χαρακτηρισμός και αν αποδίδεται στην εργασιακή σχέση μας, όπως και συμβαλλόμαστε ή φαίνεται ότι συμβαλλόμαστε με τον εργοδότη.
Είμαστε μισθωτοί γιατί υπαγόμαστε και εμείς στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, γιατί δεχόμαστε δεσμευτικές εντολές και οδηγίες ως προς τον χρόνο, τόπο, τρόπο παροχής της εργασίας μας. Και μάλιστα εκ προοιμίου χωρίς ωράριο, αφού δε νοείται σε μια «συνεργασία». Έτσι πολλοί συνάδελφοι μας είναι σε διαθεσιμότητα εργασίας ακόμα και τα ΣΚ, και σε δικηγορικές εταιρείες και σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία, για να συντάξουν drafts και ενημερώσεις στους μεγαλοπελάτες των εργοδοτών μας.
Πως είναι δυνατόν άραγε να μην αναγνωρίζεται η ύπαρξη της μισθωτής και της εξαρτημένης εργασίας και στον κλάδο μας, όταν και στις δικηγορικές εταιρείες και σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία, υπαγόμαστε σε αυστηρές διαδικασίες «αξιολόγησης» και σε διαδικασίες επανακατάρτισης για να γίνουμε πιο αποδοτικοί.
Και σα να μην έφτανε αυτό, οι εργοδότες μας βαφτίζουν τις απολύσεις συναδέλφων «διακοπή συνεργασίας», με δεκάδες συνάδελφους να μένουν χωρίς δουλειά, σα να ήταν αόρατοι, χωρίς αποζημίωση απόλυσης. Και μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αυτές έγιναν εκδικητικά, επειδή οι συνάδελφοι «τόλμησαν» να διαμαρτυρηθούν και να απεργήσουν. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις έχουμε καταγγείλει και στο ΔΣΑ και ΔΣΠ για να «εισπράξουμε» την ίδια απάντηση περί «διακοπή συνεργασίας» γιατί δε μπορούμε λένε να μιλάμε για «εξαρτημένη σχέση εργασίας» στη δικηγορία.
Ο Κώδικας Δικηγόρων, και από κοντά η Ολομέλεια των δικηγορικών Συλλόγων, και ο Σύνδεσμος Δικηγορικών Εταιρειών μας βαφτίζουν συνεργάτες, όμως δεν είμαστε συνεργάτες με τους εργοδότες μας στα κέρδη, δεν τα μοιραζόμαστε.
Η κερδοφορία των εργοδοτών μας ενισχύεται με όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της δικαιοσύνης, που στηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι (φορολογικό έκτρωμα, ψηφιοποίηση της δικαιοσύνης, Νέος Δικαστικός Χάρτης), όμως στον αντίποδα, οι μισθωτοί δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ, οι ασκούμενοι συνάδελφοι στην Αττική παίρνουν 400 – 500 ευρώ (ακόμα λιγότερα σε άλλες περιοχές), δουλεύοντας χωρίς ωράριο και συγκροτημένα δικαιώματα.
Από την άλλη, η βασική εργοδοτική ένωση που εκπροσωπεί τις δικηγορικές εταιρείες, ο Σύνδεσμος Δικηγορικών Εταιρειών, πανηγυρίζει γιατί από το έτος 2021 και μετά καταγράφει τζίρο 1 δις κέρδη, ενώ οι δικηγορικές εταιρείες συγκεντρώνουν το 66% των ακαθάριστων εσόδων σε όλη την αγορά των νομικών υπηρεσιών, με τη μερίδα του λέοντος να την απολαμβάνουν οι μεγάλες εταιρείες και γραφεία.
Αυτά τα κέρδη προέκυψαν, προκύπτουν και μεγεθύνονται από τη δική μας εξαντλητική εργασία, συχνά από το πρωί ως το βράδυ, με με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν μυοσκελετικά και άλλα προβλήματα από την εκτόξευση της εντατικοποίησης, να μη διανοούνται το να κάνουν οικογένεια, να μη ζουν.
Καταλαβαίνουμε πολύ καλά λοιπόν ποιος πραγματικά ωφελείται όταν εντείνεται η συζήτηση, όπως και στα πλαίσια του Συνεδρίου σας, με πρώτο και καλύτερο τον ΣΔΕΕ, για διεύρυνση της έμμισθης εντολής, η οποία προβάλλεται ως προοδευτική, ως κάτι δήθεν πιο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο, για τα συμφέροντα μας.
Στην πραγματικότητα φυσικά υπηρετούνται τα συμφέροντα των εργοδοτών και όχι τα πραγματικά συμφέροντα των χιλιάδων μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων.
Όχι μόνο γιατί με την έμμισθη εντολή δεν κατοχυρώνεται βασικός μισθός και ωράριο, όπως ξέρουν καλά συνάδελφοι με έμμισθη εντολή που δουλεύουν 12 και 13 ώρες, χωρίς αποζημίωση υπερωρίας και υπερεργασίας.
Όχι μόνο γιατί η έμμισθη εντολή δεν παρέχει προστασία από τις απολύσεις, αλλά κατοχυρώνει την κατάπτυστη λογική της διακοπής συνεργασίας.
Πάνω απ’ όλα γιατί το καθεστώς της έμμισθης εντολής συμφέρει τους εργοδότες μας και όσους τους στηρίζουν γιατί συντηρεί τη μαγική εικόνα πως δήθεν στη δικηγορία δεν υπάρχει σχέση εργοδότη – εργαζόμενου αλλά σχέση δικηγόρου και πελάτη – εντολέα.
Για αυτό, το μόνο ρεαλιστικό και αναγκαίο σήμερα, είναι να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και οι μισθωτοί και ασκούμενοι δικηγόροι να αναγνωριστούμε στην πράξη ως αυτό που είμαστε: εργαζόμενοι και όχι «ανεξάρτητοι συνεργάτες».
Το ίδιο αφήγημα ακούνε και οι εκατοντάδες ασκούμενοι δικηγόροι που βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη θέση, θύματα της ίδιας εκμετάλλευσης από τις δικηγορικές εταιρείες και τα μεγαλογραφεία, αφού αντιμετωπίζονται ως «πρακτικάριοι», και δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια για ψίχουλα, χωρίς να αποκτούν στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε στοιχειώδη ουσιαστική πείρα.
Και σα να μην έφτανε αυτό, έχουν και τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και τις δήθεν προτάσεις για να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των δικηγόρων που υπαλληλοποιούνται, όπως λένε εκπρόσωποι των ΔΣ ή προτάσεις για τη δήθεν ρύθμιση της άσκησης (όταν πολύ αναλυτικά στέκεται σε αυτή προβλέποντας άθλιους όρους ο Κώδικας Δικηγόρων), προτείνοντας ως λύση απέναντι στο άθλιο καθεστώς της άσκησης το φιλοδώρημα των 600 και 650 ευρώ, όπως λένε οι ΔΣΑ, ΔΣΠ και ΕΑΝΔΑ, διατηρώντας φυσικά την αναγνώριση του ως «μαθητεία».
Γιατί η διατήρηση του απαράδεκτου θεσμού της άσκησης συμφέρει τους εργοδότες μας, για να εξακολουθούν να εκμεταλλεύονται την εργασία και την επιστημονική γνώση των ασκούμενων, ως φθηνό ευέλικτο επιστημονικό δυναμικό, χωρίς κανένα συγκροτημένο δικαίωμα.
Απέναντι σε αυτή την ενορχηστρωμένη επίθεση, ήδη, εκατοντάδες ασκούμενοι αγκαλιάζουν και κάνουν δική τους υπόθεση, την πάγια, υπερώριμη και επίκαιρη θέση του Σωματείου μας, να καταργηθεί ο αναχρονιστικός και απαράδεκτος θεσμός της άσκησης και να ενταχθεί σε ένα αναβαθμισμένο επιστημονικό πρόγραμμα σπουδών που θα συνδυάζει την θεωρητική γνώση με την πρακτική εφαρμογή, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Και μέχρι να γίνει αυτό να κατοχυρωθεί για αυτούς μέσα από την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης ως βασικός μισθός 960 καθαρά, το 80% δηλαδή του βασικού μισθού των μισθωτών, η πλήρης κάλυψη των ασφαλιστικών τους εισφορών από τον εργοδότη, 8ωρο, 5μερο, 40ωρο.
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι:
Εμείς, ως Σωματείο, απαντάμε και από εδώ ξεκάθαρα:
Δεν θέλει «ρύθμιση», θέλει κατάργηση αυτός ο αναχρονιστικός θεσμός της μαθητείας.
Αντίστοιχα, η υπογραφή ΣΣΕ, που θα κατοχυρώνει βασικό μισθό 1250 ευρώ καθαρά για κάθε μισθωτό δικηγόρο, 960 ευρώ καθαρά για κάθε ασκούμενο δικηγόρο, για 8ωρη εργασία, κάλυψη 2/3 ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς δικηγόρους και όλων των εισφορών για τους ασκούμενους, μισθολογικές ωριμάνσεις, άδειες, επιδόματα αποζημίωσης απόλυσης, συγκροτημένα συνδικαλιστικά δικαιώματα, με αναγνώριση της εξαρτημένης εργασίας είναι το μόνο ρεαλιστικό και αναγκαίο σήμερα, η μόνη απάντηση στα προβλήματα που βιώνουν οι συνάδελφοι.
Σε αυτόν τον όμορφο αγώνα, της συλλογικής πάλης και σύγκρουσης για να ζήσουμε όπως μας αξίζει τον 21ο αιώνα καλούμε κάθε μισθωτό και ασκούμενο δικηγόρο από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη. Ενώνουμε τη φωνή και τις δυνάμεις μας με όλους τους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους με μικρά εισοδήματα, που δέχονται τεράστια επίθεση αλλά δε συμβιβάζονται με την αδικία!