Από τα ξημερώματα στο λιμάνι του Πειραιά, στις προβλήτες της COSCO, το κράτος κινητοποίησε αμέτρητες δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ, ειδικές δυνάμεις του λιμενικού, ράμπο της Μονάδας υποβρύχιων αποστολών του λιμενικού, αύρες), σε πλήρη εξάρτηση και σε ετοιμότητα να χτυπήσουν τους εργαζόμενους απεργούς της COSCO, οι οποίοι μαζικά συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις συσπειρωμένοι στο ταξικό σωματείο τους ΕΝΕΔΕΠ. Οι δυνάμεις καταστολής έπαιξαν τον ρόλο του «φρουρού» της εργοδοσίας, ανοίγοντας διάδρομο για να περάσει ο απεργοσπαστικός μηχανισμός που εκείνη έστησε με απειλές απόλυσης και εκφοβισμό εργαζομένων. Τελικά, το μόνο που κατάφεραν, είναι από τους 2.100 εργάτες να μπουν για δουλειά περίπου 60, οι μισοί με κλάματα κάτω από τις πιέσεις και την τρομοκρατία και οι άλλοι μισοί, γνωστοί μπράβοι και τσιράκια της εταιρείας.
Σήμερα αποδείχθηκε, για μια ακόμα φορά, ξεκάθαρα, για ποιον δουλεύει το κράτος, ποιον υπηρετεί. Ένα κράτος απολύτως “γυμνό” από μέσα και προσωπικό, όταν πρόκειται να προστατεύσει το δικαίωμα των εργαζομένων στην ασφαλή εργασία, αλλά πανέτοιμο όταν πρόκειται να τσακίσει κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Η δικαιοσύνη, η τόσο «ανεξάρτητη» ως τμήμα του αστικού κράτους, επιβεβαίωσε ξανά τον ρόλο της σταθερά στην υπεράσπιση των συμφερόντων των μεγαλοεργοδοτών. Όλες ανεξαιρέτως οι απεργίες των λιμενεργατών, η αγωνιστική δηλαδή διεκδίκηση βασικών δικαιωμάτων τους (όπως τα Βαρέα & Ανθυγιεινά ένσημα, η τήρηση των προσαυξήσεων των νυχτερινών, Σαββατοκύριακων, αργιών κα), ο αγώνας τους για το αυτονόητο δικαίωμα να επιστρέφουν ζωντανοί και γεροί μετά τη δουλειά στα σπίτια και στις οικογένειές τους, κρίθηκε και πάλι αλλεπάλληλα παράνομος. Τα χέρια της εργοδοσίας έχουν πραγματικά λυθεί από το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο, που θεσμοθέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, τόσο η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η σημερινή της ΝΔ. Ένα οπλοστάσιο που, όπως ως νομικοί γνωρίζουμε καλά, απαγορεύει στην πράξη το δικαίωμα στην απεργία, επιχειρεί να θέσει μεγάλα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, δημιουργεί ευέλικτους και ανασφάλιστους εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων.
Σήμερα, όμως, αποδείχθηκε ξανά και κάτι ακόμα. Ποιος και πώς μπορεί να βάλει φραγμό στην καταστολή και στην τρομοκρατία εργοδοσίας και κράτους, ποιος και πώς μπορεί να «κουρελιάσει» αντιδραστικές νομικές διατάξεις, με τις οποίες επιχειρείται να μπουν «στο γύψο» οι λαϊκοί αγώνες και κινητοποιήσεις: οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι και ενωμένοι στα σωματεία τους, διεκδικώντας συλλογικά και ανυποχώρητα τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Σε αυτόν τον αγώνα είναι και η θέση όλων των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων που βιώνουμε στο «πετσί» μας τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, η θέση κάθε ριζοσπάστη και αγωνιστή δικηγόρου. Γι’ αυτό βρεθήκαμε και σήμερα εκεί, στην πύλη της COSCO, καταθέτοντας και τις δικές μας δυνάμεις συμβολή στο δίκαιο αγώνα των απεργών. Γι’ αυτό και αύριο, 1η Μάη, θα είμαστε εκεί, στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Αττική, που θα ενωθούν σαν ποτάμια στο λιμάνι, για να τιμήσουμε αγωνιστικά την Εργατική Πρωτομαγιά, όλες τις μάχες και τις θυσίες της εργατικής τάξης, που ανοίγουν τον δρόμο στο μέλλον που μας αξίζει.