Αντιδραστικές αλλαγές που πρέπει να απαντηθούν μαχητικά
Την αντιδραστική κατεύθυνση των προωθούμενων μεταρρυθμίσεων στη Δικαιοσύνη (επί του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών) που έρχονται να υπηρετήσουν το “Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας”, ως “υπερμνημόνιο” για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης ανέδειξε στο Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας ο εκλεγμένος με την Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων, Αντώνης Αντανασιώτης.
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων κατέδειξε ότι η σχετική απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων δεν συγκρούεται με την γενική κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων, που θέλουν μία δικαιοσύνη ακόμα καλύτερα “κομμένη και ραμμένη” στις ανάγκες των μεγάλων εταιρειών, εχθρική τόσο για τα συμφέροντα μισθωτών και μικρών αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων, όλων των εργαζομένων στο χώρο της δικαιοσύνης, όσο και συνολικά για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.
Τόνισε την ανάγκη αγωνιστικής απάντησης των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων την οποία φυσικά πρέπει να συζητήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιοι οι δικηγόροι, μέσα από τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης, όπως καλεί η Αγωνιστική Συσπείρωση στον Δ.Σ.Α. με την πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών για Γ.Σ.
Η τοποθέτηση του Αντ. Αντανασιώτη, εκπροσώπου της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Δικηγόρων» στο Δ.Σ. του Δ.Σ.Α
Βασικό ζήτημα, που πρέπει να απασχολήσει τη συνεδρίαση του ΔΣ μας είναι το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που προβλέπει γενικότερα και ειδικότερα στη Δικαιοσύνη, στα πλαίσια της εφαρμογής και της γνωστής αντιδραστικής Έκθεσης Πισσαρίδη.
Κι εδώ θα πρέπει να τοποθετηθούμε όλοι καθαρά, χωρίς περιστροφές, τόσο απέναντι στο είδος της «ανάπτυξης» που σχεδιάζεται για τη χώρα μας όσο και στο είδος της Δικαιοσύνης που διαμορφώνεται,
Αν θέλαμε να δώσουμε ένα χαρακτηρισμό στο Σχέδιο αυτό, θα το ονομάζαμε ως ένα «υπερμνημόνιο» αντιλαϊκών παρεμβάσεων για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, με εργαλεία την «πράσινη ανάπτυξη», τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» του κράτους κ.ά.
Στο χώρο μας ειδικότερα, είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα, η ΕΕ, ευαγγελίζονται και προωθούν μια Δικαιοσύνη, που από τη μια μεριά να εξυπηρετεί με πιο γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και τις επενδύσεις τους και από την άλλη να ορθώνει ακόμη μεγαλύτερα οικονομικά και δικονομικά εμπόδια στην πρόσβαση των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων σε αυτήν. Και βέβαια μια Δικαιοσύνη, για να αναφερθούμε πιο ειδικά στον κλάδο μας, που θα είναι ακόμη περισσότερο, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών, ώστε να συγκεντρώνουν τη δικαστηριακή ύλη και να διευρύνουν τη δραστηριότητά τους, ενώ θα λειτουργεί παράλληλα σε βάρος της πλειοψηφίας των μισθωτών και μικρών αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων, του εισοδήματος και της ίδιας της επιβίωσής τους.
Σε αυτά τα πλαίσια, εντάσσονται για παράδειγμα:
- O νέος δικαστικός χάρτης της χώρας (δικαστικός «Καλλικράτης»), μέσω του οποίου προωθείται η συγχώνευση και κατάργηση δικαστηρίων, όπως και αντίστροφα το «σπάσιμο» (τριχοτόμηση) του Πρωτοδικείου της Αθήνας, που θα λειτουργούν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και προϊσταμένους «managers», με τις επακόλουθες αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που συναλλάσσονται με τα δικαστήρια και τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους δικηγόρους.
- Η «αξιολόγηση» των δικαστών και η αλλαγή του τρόπου προαγωγής τους, ώστε να γίνουν πιο πειθήνιοι στην εφαρμογή της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, νομοθεσίας και νομολογίας και πιο αποδοτικοί στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
- Η διεύρυνση των «ειδικών τμημάτων» των μεγάλων δικαστηρίων της χώρας και για άλλες κατηγορίες υποθέσεων, που αφορούν τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, ώστε αυτές να εκδικάζονται κατά προτεραιότητα και με «πολυτελή» τρόπο, σε βάρος των λαϊκών υποθέσεων (π.χ. των οικογενειακών, για τις οποίες, ενώ είναι κοινωνική και επιστημονική αναγκαιότητα λόγω της φύσης τους, δε συγκροτούνται αντίστοιχα τμήματα).
- Η περαιτέρω προώθηση των «εναλλακτικών μορφών επίλυσης των διαφορών», δηλαδή της ιδιωτικοποίησης της Δικαιοσύνης, με τις αντίστοιχες δυσμενείς επιπτώσεις στους εργαζόμενους και την πλειοψηφία των δικηγόρων.
- Η αξιοποίηση της τεχνολογίας, στην υπηρεσία ουσιαστικά των επιχειρηματιών ομίλων, όπως και των ισχυρών δικηγορικών εταιρειών (εγχώριων και ευρωενωσιακών), που διαθέτουν την αντίστοιχη υποδομή και προσωπικό, και της δυνατότητάς τους να «σαρώνουν» πιο εύκολα τα δικαστήρια ολόκληρης της χώρας. Αντίστοιχα, για τη χρησιμοποίηση της, ως εργαλείου για τη συρρίκνωση και κατάργηση ουσιαστικών και δικονομικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων (π.χ., εισαγωγή της «τεχνητής νοημοσύνης» στις δικαστικές αποφάσεις, επέκταση της κατάργησης της ζωντανής ακροαματικής διαδικασίας, «τηλεδίκες» κλπ.).
Με αυτήν την έννοια, δεν πρέπει να αντιληφθούμε το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», ως μια προσθαφαίρεση δήθεν θετικών και αρνητικών προβλέψεων, αλλά ως ένα «υπερμνημόνιο» με ενιαία, βαθιά αντιδραστική κατεύθυνση, στο οποίο πρέπει να αντιταχθούμε σθεναρά.
Η απόφαση της Ολομέλειας, παρότι κάνει κάποιες επιμέρους θετικές επισημάνσεις, δεν κινείται στην παραπάνω κατεύθυνση, όπως θα έπρεπε. Προβάλλει μάλιστα και αντιδραστικά αιτήματα, όπως την αλλαγή του τρόπου προαγωγής των δικαστών. Αντίστοιχα και η μορφή του αγώνα που προτείνει, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες της αγωνιστικής απάντησης που χρειάζεται να δώσει η πλειοψηφία των δικηγόρων, οι οποίοι πλήττονται καίρια και απειλείται η ίδια η οικονομική και επαγγελματική επιβίωσή τους.
Για τους λόγους αυτούς, η παράταξή μας δεν υπερψηφίζει το περιεχόμενο της απόφασης της Ολομέλειας και προτείνει ως μορφή αγώνα την άμεση κήρυξη 24ωρης γενικής αποχής και τη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας την ίδια ημέρα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, με προοπτική κλιμάκωσης, την οποία φυσικά πρέπει να συζητήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιοι οι δικηγόροι, μέσα από τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης.
Το συμφέρον της πλειοψηφίας των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων, είναι ο αγώνας, μαζί με όλους τους εργαζόμενους και το λαό, για την απόκρουση αυτών των σαρωτικών αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και μέτρων. Για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων μας, με ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, με κριτήριο το δικό μας όφελος και όχι τα επιχειρηματικά κέρδη.