Η Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων καταγγέλλει την πρόσφατη, απαράδεκτη και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των Πυροσβεστών. Η κυβέρνηση της ΝΔ χτύπησε όλους αυτούς που δίναν την μάχη με τις φλόγες το περασμένο καλοκαίρι και οι οποίοι βρέθηκαν στην ανεργία μετά την λήξη των 6μηνων συμβάσεων τους, όπως κάνουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.
Οι σοβαροί τραυματισμοί του Πυροσβέστη του φωτορεπόρτερ καθώς και η πρόσφατη δολοφονία του νεαρού Ρομά στο Πέραμα από αστυνομικά πυρά έφεραν για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο το ζήτημα της κρατικής καταστολής και αστυνομικής βίας.
Ο νομικός κόσμος, τα εργατικά λαϊκά στρώματα και η νεολαία πρέπει να σταθούμε απέναντι σε κάθε προσπάθεια καταπάτησης των λαικών ελευθεριών και δημοκρατικών μας δικαιωμάτων.
Οι ηγεσίες των Δικηγορικών Συλλόγων, για μια ακόμη φορά, αρνούνται να πάρουν θέση απέναντι σε ζητήματα κρατικής καταστολής δίνοντας άλλοθι στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Μόνιμη επωδός των κυρίαρχων δυνάμεων (δια στόματος των κ. Βερβεσσού, Αναστασόπουλου κτλ) είναι οι προτροπές για «προσφυγή στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη» ως πανάκεια, αποκρύπτοντας συνειδητά τις αιτίες που γεννούν και θρέφουν αυτά τα φαινόμενα, τις διαχρονικές πολιτικές ευθύνες για τη διατήρηση και όξυνσή τους.
Την ίδια στιγμή άλλες δυνάμεις, που ευαγγελίζονται μία «εναλλακτική», «προοδευτική» διαχείριση, αξιοποιούν τα περιστατικά κρατικής βίας για να καλλιεργήσουν αυταπάτες και προσδοκίες για μία «δημοκρατική» διακυβέρνηση, να θερμάνουν την αυταπάτη ενός «θεσμικού κράτους δικαίου» και αστικών θεσμών που τάχα θα λειτουργούν ως «κέρβεροι των συνταγματικών δικαιωμάτων»! Στην ουσία, ρίχνουν νερό στο μύλο μίας ακόμα κυβερνητικής εναλλαγής, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι τυχαία, εστιάζουν σε πρόσωπα, ζητούν την παραίτηση συγκεκριμένων υπουργών, όπως του «ακραίου» Χρυσοχοίδη μετά τα γεγονότα της άγριας καταστολής στην Ν. Σμύρνη, ή του Υπουργού Δικαιοσύνης για τα ζητήματα του χώρου μας.
Στην πραγματικότητα, η καταστολή δεν είναι ζήτημα εμμονών κάποιων δεξιών κυβερνήσεων και Υπουργών αλλά βασικό εργαλείο κάθε κυβέρνησης, ανεξαρτήτως του πολιτικού της αυτοπροσδιορισμού. Η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, η ένταση της εκμετάλλευσης, η βία και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς πάνε χέρι – χέρι με την κρατική βία. Η αντιδραστικοποίηση του νομικού πλαισίου που όλους μας απασχολεί, όπως με την απαγόρευση των απεργιών και των διαδηλώσεων, είναι προαπαιτούμενο για τη θωράκιση της δικτατορίας του κεφαλαίου. Όλα τα αστικά κόμματα παρά τις διακηρύξεις τους παραμένουν πιστά στην ίδια αυτή γραμμή πλεύσης, ακολουθώντας από κοινού τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της Ε.Ε.
ΖΗΤΟΥΜΕ:
- την κατάργηση και απόσυρση των “ΑΙΑΝΤΩΝ” και κάθε άλλου μέσου κατασταλτικού ρόλου
- το σταμάτημα της αστυνόμευσης των διαδηλώσεων, των πορειών και όλων των διαμαρτυριών του λαού και της νεολαίας
- να σταματήσει στις διαδηλώσεις – πορείες και διαμαρτυρίες του λαού η ρίψη δακρυγόνων, καπνογόνων, χημικών, οι χειροβομβίδες κρότου – λάμψης
- την απαγόρευση της οπλοφορίας των αστυνομικών κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων του λαού, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων κ.α. Σε κάθε περίπτωση να μην επιτρέπεται η χρήση παντός τύπου όπλων σε βάρος του λαού και των αγώνων του
- την άμεση κατάργηση όλων των κατασταλτικών μηχανισμών και άμεσα των ΜΑΤ, ΟΔΟΣ, ΔΡΑΣΗ, ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ, ΔΙΑΣ, λεγόμενης πανεπιστημιακής αστυνομίας και όλων των ειδικών κατασταλτικών μονάδων
- την κατάργηση όλης της αντιδραστικής νομοθεσίας που εντείνει την καταστολή του λαϊκού κινήματος
Ο νομικός κόσμος, τα εργατικά λαικά στρώματα και η νεολαία μπορούμε με τον αγώνα μας και την δράση μας να φέρουμε «ανάποδα τον ντουνιά». Οι νικηφόροι αγώνες των εργαζομένων της E-FOOD και της COSCO, δείχνουν ότι, αν ηττηθούν οι λογικές της ανάθεσης και των «σωτήριων λύσεων» απ΄ τα πάνω, αν δυναμώσει η οργάνωση, τότε μπορούμε να επιβάλλουμε το δίκιο μας. Έτσι θα αχρηστεύονται στην πράξη και κατάπτυστα νομοσχέδια όπως αυτό της απαγόρευσης των διαδηλώσεων ή του Χατζηδάκη, που εν πολλοίς επιχειρούν να θέσουν «εκτός νόμου» την συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη.