Ολόκληρη η ομιλία της Στέλας Παπαοικονόμου, μέλους του Τμήματος Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι:
χάρη στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα και την πάλη του ενάντια στους φασίστες
χάρη στην πολύπλευρη ιδεολογική – πολιτική, μαζική δουλειά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στην πρώτη γραμμή αυτού του κινήματος,
χάρη και σε όσα οι κομμουνιστές πάλεψαν να αναδείξουν μέσα από τη Δίκη της ΧΑ, με κόπο από τους συντρόφους μας συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής. Μια μάχη που συνεχίζεται και στον δεύτερο βαθμό, παρόλη την απαράδεκτη υποβίβαση της κατηγορίας και τελικά παραγραφή της δολοφονικής επίθεσης στο ΠΑΜΕ.
Χάρη σε όλα αυτά σήμερα ξέρουμε καλύτερα τον φασισμό κι έτσι ξέρουμε καλύτερα να τον πολεμάμε, για να τον τσακίσουμε.
Έχουμε στα χέρια μας σύγχρονα δεδομένα και πείρα, για το πώς ο φασισμός, σαν γνήσιο παιδί του καπιταλισμού, αξιοποιείται από το σύστημα, πολύμορφα, πολύτροπα, ενάντια στον λαό και το κίνημά του και ειδικά ενάντια στην πολιτική πρωτοπορία των εργατών, το Κομμουνιστικό Κόμμα.
1. Είναι γνωστό, αναδείχθηκε και από τις προηγούμενες ομιλίες, πως ο φασισμός αξιοποιείται ως άμεση δύναμη κρούσης ενάντια στο κίνημα.
Δύναμη ευθείας καταστολής και τρομοκρατίας, σε χώρους δουλειάς, σε ολόκληρες περιοχές, για να μην σηκώσουν οι εργαζόμενοι κεφάλι.
Αυτή η αποστολή του φασισμού δεν έπαψε, δεν παύει, ανεξάρτητα αν παίρνει διάφορες μορφές, αναλόγως των συνθηκών και των πολιτικών εξελίξεων. Άλλοτε περισσότερο με τη γραβάτα, άλλοτε περισσότερο με τα άρβυλα. Άλλοτε με πιο εκτεταμένη και φανερή παρέμβαση, άλλοτε σαν εφεδρεία του συστήματος “εν αναμονή” για ενεργότερο ρόλο. Ο αντικομμουνισμός και η έχθρα απέναντι στο ριζοσπαστικό κίνημα παραμένουν κοινός άξονας του φασισμού και του εθνικισμού, από τη ΧΑ ως τους Σπαρτιάτες κι από την Ελληνική Λύση ως τη Νίκη.
2. Είναι επίσης γνωστό και συνεχώς επιβεβαιώνεται, πως αυτός ο χώρος υπηρετεί με το σύνολο των ιδεών και της δράσης του στρατηγικές επιδιώξεις της αστικής τάξης.
Ακόμα και όταν τέτοια κόμματα συνδέονται πιο άμεσα με επιμέρους τμήματα του κεφαλαίου και εκφράζουν αντιθέσεις στο εσωτερικό της κυρίαρχης τάξης.
Είναι εντυπωσιακό πόσο συγκλίνουν οι θέσεις των φασιστών – εθνικιστών και στη Βουλή, για την “εθνική ανάπτυξη”, για την αναβάθμιση της Ελλάδας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, πάντα εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Είναι χαρακτηριστικό πώς παλιοί και νεοεμφανιζόμενοι φασίστες – εθνικιστές, όλοι σαν “κουρδισμένοι”, μιλούν για κράτος χωρίς γραφειοκρατία, για απλούστευση διαδικασιών, για κράτος φιλικό προς τις επιχειρήσεις. Στηρίζουν έτσι τον κυβερνητικό στόχο για επιτελικό ψηφιακό αστικό κράτος, που τελικά διαπερνά τα προγράμματα όλων, από αυτόν τον εθνικιστικό χώρο μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ – ακριβώς γιατί είναι στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου.
Στο ίδιο πλαίσιο, όλες αυτές οι δυνάμεις συναινούν στην επιτάχυνση της αστικής δικαιοσύνης, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Το δε δόγμα «νόμος και τάξη» που σταθερά δουλεύουν φασίστες – εθνικιστές υποστηρίζει σήμερα το σύνθημα της ΝΔ για «νομιμότητα παντού», δηλαδή για σιδερένια επιβολή όλων των άδικων νόμων σε βάρος του λαού, από τη φοροληστεία μέχρι τα αυτόφωρα στις απεργίες.
Αποδεικνύεται ξανά και ξανά, πως μέσα και έξω από τη βουλή, οι φασίστες αντιπολιτεύονται δήθεν μαχητικά, αλλά πάνω στη γραμμή που συμφέρει το κεφάλαιο. Διαφοροποιούνται σε ψηφοφορίες, φωνασκούν, αλλά στην κατεύθυνση αντιδραστικά – αντιλαϊκά μέτρα να υλοποιούνται πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά.
Ακριβώς αυτή την αντιπολίτευση θέλει το σύστημα.
Και όλα αυτά στο όνομα του λαού και των αναγκών του, για να εμφανίζονται βαθιά αστικές και αντιδραστικές δυνάμεις ως αντικυβερνητικές ή και αντισυστημικές, συσπειρώνοντας λαϊκό κόσμο, “μαζεύοντας” λαϊκή οργή, για να την οδηγούν σε ακίνδυνα για το σύστημα μονοπάτια.
3. Είναι ακριβώς χρήσιμοι, σε αυτή την παροχέτευση λαϊκών αντιδράσεων σε αντιδραστικά κανάλια.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα απ’ την πανδημία. Φασιστικές και άλλες σκοταδιστικές δυνάμεις αξιοποιήθηκαν στο “δρόμο”, για να θραφούν βολικά για το σύστημα «κινήματα», «αντιεμβολιαστικά» αλλά μπολιασμένα αντιεπιστημονικές, αναχρονιστικές απόψεις, που φυσικά έκρυβαν τον πραγματικό ένοχο για την επίθεση στην υγεία και στα δικαιώματα του λαού, τροφοδοτούσαν την πολιτική αντιπαράθεση που τον αφήνει στο απυρόβλητο.
Αντίστοιχη είναι η συμβολή τους σήμερα που με επίκεντρο τις νέες ταυτότητες, με εναντίωση σε αυτές που δρασκελίζει τα όρια του γελοίου, αφήνουν στο απυρόβλητο τις πραγματικές συνολικές στοχεύσεις μαζικού κρατικού φακελώματος που προωθούν ΕΕ και κυβερνήσεις.
Αυτό το καναλιζάρισμα της λαϊκής αγανάκτησης πραγματοποιείται με μια βαθιά ιδεολογική επίθεση στις λαϊκές και νεανικές συνειδήσεις.
Οι φασίστες καλλιεργούν μέσα στον λαό, και με λαϊκίζοντα τρόπο, ιδέες στον πυρήνα τους αστικές, σε ανοιχτή σύγκρουση με την κομμουνιστική ιδεολογία.
Βάθρο τους είναι η υπεράσπιση του έθνους, που θάβει τη βασική ταξική αντίθεση στην κοινωνία, προωθεί τη συστράτευση των εργατών με την αστική τάξη της χώρας τους, και τη διαλυτική διαίρεση ανάμεσα στους εργαζόμενους με βάση την εθνική καταγωγή, τη θρησκεία κλπ.
Στην ιδεολογία τους, το κέρδος είναι κάτι “φυσικό”, ο καπιταλισμός είναι ο “φυσικός” τρόπος οργάνωσης της κοινωνικής ζωής.
Το κράτος στα χείλη των φασιστών μπορεί να “κατοικείται” από διεφθαρμένους, να το λυμαίνονται κομματικά συμφέροντα, όμως, το κράτος ως τέτοιο παραμένει ιερό, είναι το κράτος όλων μας, κι όχι ένα ταξικό, αντιλαϊκό όργανο επιβολής της εξουσίας του κεφαλαίου.
Ακούστε την αγωνία των ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ, που στη διακήρυξή τους αναφέρουν: «Πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις σχέσεις πολίτη-κράτους, που προδόθηκε και αποδομήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην χώρα μας.» Πρόκειται για προβληματισμό που με όμοια λόγια διατυπώνουν όλα τα αστικά επιτελεία.
Αντίστοιχα αλώβητος από τα ψευτοπυρά των φασιστών μένει ο ταξικός χαρακτήρας των νόμων, η ψευδεπίγραφη αστική ισονομία και ισότητα. Το γεγονός πως φασίστες επικαλούνται το ίδιο το Σύνταγμα, πως ακόμα και ομάδες σερίφηδων ονοματίστηκαν ως “Θεματοφύλακες του Συντάγματος” δεν μπορεί να διαβαστεί μόνο ως λαθροχειρία και θράσος. Είναι μία, όντως θρασύτατη, υπόμνηση, πως αυτό το σύστημα και αυτό το κράτος, αυτή η δημοκρατία, αυτή η αστική νομική και πολιτική ιδεολογία, χωρά ως και τους φασίστες, μπορεί να τους ανεχτεί και θρέψει, μπορούν να την αξιοποιούν, έως και του σημείου επιβολής άλλων, ανοιχτά δικτατορικών πολιτικών μορφών άσκησης της εξουσίας του κεφαλαίου.
4. Στα πλαίσια αυτής της αστικής δημοκρατίας αξιοποιώντας τον φασισμό ως «σκιάχτρο» και με υπόβαθρο την θεωρία των 2 άκρων, τα τελευταία χρόνια προωθήθηκαν αντιδραστικές αλλαγές στη νομοθεσία, που τελικά στρέφονται ενάντια στον λαό, στις πολιτικές ελευθερίες και το κίνημά του.
Στο όνομα αντιμετώπισης της ΧΑ, των παρακλαδιών της, του ναζί εγκληματία Κασιδιάρη, ψηφίστηκαν στη βουλή μες σε 2 χρόνια 3 αντιδραστικές ρυθμίσεις, που νομιμοποιούν κρατική παρέμβαση στα εσωτερικά των κομμάτων, συνεχή και επαναλαμβανόμενο έλεγχο στη λειτουργία και δράση τους.
Ειδικότερα, προκειμένου ένα κόμμα να συμμετέχει στις βουλευτικές εκλογές
– τέθηκαν αρχικά όροι ελέγχου της ηγεσίας του, στην οποία δεν επιτρέπεται να υπάρχει καταδικασμένος για σειρά κακουργήματα του ΠΚ, που βέβαια μες σε αυτά περιλαμβάνονται και οι διατάξεις που ποινικοποιούν τη λαϊκή πάλη, με αιχμή του δόρατος τον απαράδεκτο «τρομονόμο».
– Μετά, με τις ψήφους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εισήχθη η έννοια της πραγματικής ηγεσίας, γενική και αόριστη έννοια-«κλειδί» για ακόμη βαθύτερο έλεγχο στη δομή και λειτουργία των κομμάτων
– Επίσης, θεσμοθετήθηκε έλεγχος των κομμάτων, με κριτήριο αν η δράση τους υπηρετεί την κατά το Σύνταγμα «εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος», έστω και αν, προς το παρόν, ένας τέτοιος έλεγχος προβλέπεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Σε αυτή τη βάση ο Άρειος Πάγος αποκλείοντας στις πρόσφατες εκλογές το κόμμα του ναζί Κασιδιάρη, ανέπτυξε ένα σκεπτικό με επικίνδυνες απολήξεις, φτάνοντας στην «προληπτική αυτοπροστασία της μαχόμενης ελληνικής δημοκρατίας», και σε συλλογισμούς πως όσοι παροτρύνουν σε βία ή προωθούν μια πολιτική που δεν σέβεται τη δημοκρατία, … δεν μπορούν να αξιώνουν την προστασία της ΕΣΔΑ και να επικαλούνται καταχρηστικά τα δημοκρατικά δικαιώματα..
Το αντιδραστικό αυτό νήμα συνεχίστηκε με συζήτηση για απαγόρευση καθόδου συνδυασμών και στις τοπικές εκλογές, με τη συμβολή ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που σταθερά προτάσσουν τον τρομονόμο για να δικαιολογούν την ένταση της καταστολής.
5. Μέσα από όλα αυτά, γίνεται φανερό: τελικά, η πιο πολύτιμη, χρόνια, ύπουλη αξιοποίηση του φασισμού από το σύστημα, είναι η «χρήση» του ακριβώς ως «φόβητρου», για να καθαγιάζεται η τάχα απέναντι πλευρά, η αστική δημοκρατία και το «κράτος δικαίου», να εμφανίζεται αυτή ως η «ανθρώπινη» δήθεν μορφή του απάνθρωπου καπιταλισμού. Να ενισχύεται έτσι η προσπάθεια ενσωμάτωσης και υποταγής του λαού στη «δημοκρατική» εκδοχή καταπίεσης και εκμετάλλευσής του.
Με το φόβητρο του φασισμού, προωθείται το απαράδεκτο δίλημμα: ή είσαι με την αστική δημοκρατία ή είσαι ολοκληρωτικός.
Έτσι, όχι μόνο αναβαπτίζεται η αστική δημοκρατία ως «πρόοδος», ως «η καλύτερη δυνατή μορφή πολιτικής οργάνωσης», αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνεται και ένα βολικό σχήμα, υπό το οποίο κάθε αντίδραση στο σύστημα είναι «αντίδραση» σε αυτήν την «πρόοδο». Κάθε εναντίωση στην αντιλαϊκή πολιτική τσουβαλιάζεται με τα αναχρονιστικά “κινήματα” που στηρίζουν φασιστικές δυνάμεις.
Έτσι λερώνεται σήμερα η ίδια η έννοια του “αντισυστημικού”, λες και υπ’ αυτήν μπορεί να ομαδοποιηθεί ο φασίστας, ο υπερασπιστής της δικτατορίας του κεφαλαίου στην πιο απροκάλυπτη και αποκρουστική μορφή της, και ο κομμουνιστής, ο ριζοσπάστης, ο γνήσια προοδευτικός άνθρωπος και αγωνιστής.
Η ίδια η έννοια του “ριζοσπαστικού” αμαυρώνεται όταν υπό την ταμπέλα της “ριζοσπαστικοποίησης” στην ΕΕ ομαδοποιούνται οι φασίστες ή οι τζιχαντιστές, και τα ΚΚ, ώστε νόμιμα, προληπτικά, να παρακολουθούνται, διώκονται και ποινικοποιούνται η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση.
Αντίστροφα, σκόπιμα και παραπλανητικά σήμερα αντιμετωπίζεται ως «φασιστικό» κάθετι «απόλυτο», «άκαμπτο», «επιθετικό» στην πολιτική – κοινωνική τοποθέτηση και στάση. Έτσι και θολώνει το πραγματικό περιεχόμενο του φασισμού και στοχοποιείται η πραγματικά απόλυτη ανάγκη, ο λαός να επιτεθεί, να παλέψει σε μετωπική, άτεγκτη σύγκρουση με το σύστημα, για τις σύγχρονες ανάγκες του.
Αυτά τα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία συνενώνει και προωθεί η ανιστόρητη, επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, η επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, που στην ουσία ταυτίζει τον φασισμό, αυτήν την τερατογέννηση του καπιταλισμού, με τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό, το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας.
Για αυτούς τους λόγους, σφοι και φίλοι,
Όλοι οι προοδευτικοί νομικοί και εργαζόμενοι στον χώρο της δικαιοσύνης, που εχθρευόμαστε τον φασισμό έχουμε να δώσουμε μια σκληρή μάχη
Απέναντι στη μήτρα που τον γεννά και τον αξιοποιεί, απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος του, τα νομικά και ιδεολογικά όπλα τους.
Το «φίδι» του φασισμού δε νικιέται με τα «όπλα» της αστικής δημοκρατίας και των θεσμών της, στον «κόρφο» των οποίων θρέφεται και κρύβεται. Νικιέται μόνο με τα «όπλα» της κοινωνικής προόδου, της επιστήμης και της δράσης που ανοίγει τον δρόμο στην επαναστατική ανατροπή, στο σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μάχες, για να υπερασπιστούμε τον λαό και την πάλη του για ριζικές αλλαγές, πρωτοστατώντας σε αυτήν
Να υπερασπιστούμε και την επιστήμη μας από τις σάπιες δαγκάνες της ιδεολογίας του κεφαλαίου
Να δυναμώσουμε το ΚΚΕ παντού, και στις κάλπες των τοπικών εκλογών, γιατί μόνο έτσι θα δυναμώσει η γνήσια αντιπολίτευση στο σύστημα, θα δυναμώσουν οι αγώνες, το εργατικό λαϊκό κίνημα που έχει ακόμα πολλές λέξεις να πει κι είναι αυτό που θα πει την τελευταία λέξη και απέναντι στο φασισμό, γιατί είναι αυτό, το εργατικό λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά, που θα κόψει τις ίδιες τις ρίζες του φασισμού, την καπιταλιστική βαρβαρότητα.»