Υπάρχουν αντικειμενικά δύο κόσμοι. Όπως αναδείκνυε η διακήρυξη της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Δικηγόρων μπροστά στις τελευταίες εκλογές των Δικηγορικών Συλλόγων:
Δεν είμαστε «όλοι μαζί», ένα ενιαίο «δικηγορικό σώμα» με ίδια συμφέροντα. Όπως σε όλη την κοινωνία, έτσι και στη δικηγορία, συγκρούονται δυο κόσμοι, αντιτιθέμενα συμφέροντα και στρώματα, που τα χωρίζει άβυσσος. Από τη μια είμαστε εμείς: η μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων, αυτοαπασχολούμενοι με χαμηλά εισοδήματα, μισθωτοί και ασκούμενοι. Από την άλλη είναι οι λίγοι: οι ιδιοκτήτες των μεγάλων δικηγορικών και πολυ-επαγγελματικών εταιρειών, οι μεγαλοδικηγόροι, που συναγελάζονται με κυβερνήσεις, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανους.
Εμείς παλεύουμε για τη ζωή μας κι αυτοί για τα κέρδη τους. Εμείς έχουμε συμφέρον από την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κι αυτοί την στηρίζουν. Εμείς έχουμε ανάγκη από συλλογικές διαδικασίες και αγωνιστικές συσπειρώσεις, στις οποίες θα έχουμε λόγο και δύναμη, κι αυτοί από Δικηγορικούς Συλλόγους προσωποκεντρικούς, συνομιλητές και «συνεργάτες» της εκάστοτε κυβέρνησης που μας επιτίθεται.
Αυτοί οι κόσμοι εκφράστηκαν και στις 9 Νοέμβρη, στον δρόμο.
Από τη μία, μισθωτοί δικηγόροι πίσω από το πανό του Σωματείου τους, σε κοινό βηματισμό με τους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους που παλεύουν για την επιβίωσή τους, πορεύτηκαν διεκδικώντας άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, δουλειά και ζωή με δικαιώματα, κόντρα στην πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων.
Από την άλλη, ο ΔΣΑ, που «παραβρέθηκε» στο δρόμο συμβολικά, αφού αρνήθηκε να πάρει απόφαση για αποχή, δίνοντας πάτημα στη μεγαλοεργοδοσία να εκβιάσει τους μισθωτούς δικηγόρους για να μη συμμετάσχουν στην απεργία και αφήνοντας ξανά έκθετους τους αυτοαπασχολούμενους που ήθελαν να πάρουν μέρος στον παλλαϊκό ξεσηκωμό με αποχή από την εργασία τους.
Λογικό οι πρώτοι, να συναντηθούν με τους χιλιάδες μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, με τους απεργούς εργαζόμενους και βιοπαλαιστές όλων των κλάδων, που έστειλαν μέσα από τη διαδήλωση του ΠΑΜΕ μήνυμα «Δεν προσαρμοζόμαστε! Αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε!».
Λογικό και οι δεύτεροι, να βρεθούν χειροκροτητές και αβανταδόροι της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, που κρατά διαχρονικά το δικό του «φτυάρι», της ταξικής συναίνεσης και της υποταγής των «κοινωνικών διαλόγων», συμβάλλοντας στο «θάψιμο» των αναγκών του λαού.
Τώρα που ο κόσμος κινητοποιείται, προσπαθούν να φιλοτεχνήσουν αγωνιστικό προφίλ και να καναλιζάρουν τις δίκαιες λαϊκές αντιδράσεις σε ακίνδυνα για το σύστημα μονοπάτια και πολιτικά παιχνίδια ενόψει εκλογών. Όμως οι δρόμοι της Αθήνας και όλης της χώρας δεν πλημμύρισαν για να «ξεπλύνουν» αυτούς που παίζουν ρόλο «αμαρτωλό», εχθρικό στις ανάγκες και τα δικαιώματα της πλειοψηφίας, όπως κάνουν διαχρονικά και από τη φύση τους οι Δικηγορικοί Σύλλογοι.
Αντλούμε δύναμη και αισιοδοξία από τη μεγάλη επιτυχία της πανελλαδικής απεργίας! Συνεχίζουμε, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, για όλα όσα έχουμε ανάγκη!