Στο συνέδριο των Δικηγορικών Συλλόγων που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται την Κυριακή στην Αλεξανδρούπολη απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του ΚΚΕ η βουλευτής Μαρία Κομνηνάκα. Σημείωσε χαρακτηριστικά:
«Το συνέδριό σας διεξάγεται σε μέρες πυκνών εξελίξεων.
Δεν αναφερόμαστε βέβαια μόνο στις εσωτερικές εξελίξεις, στις εξελίξεις στη δικαιοσύνη που είναι πολλές και κατά τη γνώμη μας ιδιαίτερα αρνητικές για τη μεγάλη πλειοψηφία, για τον εργαζόμενο λαό.
Πρώτα από όλα, στεκόμαστε στους επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς που είναι σε πλήρη εξέλιξη με τη σφραγίδα ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Και η Αλεξανδρούπολη έχει την τιμητική της στα εχθρικά για τον λαό σχέδια. Μόλις προχτές ξεκίνησε η εμπορική λειτουργία του πλωτού σταθμού LNG στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που προβλήθηκε ως επιτυχία για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο. Ούτε λέξη όμως δεν ειπώθηκε για τους κινδύνους που προσελκύει για τον λαό, όταν την ίδια στιγμή αξιοποιείται η ευρύτερη περιοχή ως ορμητήριο του ΝΑΤΟ, όταν ο πλωτός σταθμός είμαι κομμάτι αυτών των ανταγωνισμών, στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης της χώρας. Λέξη δεν ειπώθηκε ούτε για το πόσα παραπάνω θα πληρώσει ο λαός μας για ένα πανάκριβο LNG που θα φουσκώσει τους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών για να γεμίζουν οι τσέπες των εφοπλιστών, ούτε για την πιθανότητα νέων ατυχημάτων, αφού τα κέρδη του κεφαλαίου και η πολιτική του κόστους – οφέλους της ΕΕ απαιτούν τη λειτουργία του σταθμού με το ελάχιστο κόστος, με έλλειψη ολοκληρωμένων μέτρων ασφαλείας για τους εργαζόμενους και την ευρύτερη περιοχή. Πρόκειται για την ίδια πολιτική που “άφησε” τη Θράκη να καίγεται και τις φλόγες να φτάνουν μέσα στην Αλεξανδρούπολη. Αυτά δεν είναι στις προτεραιότητες των οίκων αξιολόγησης και του Ταμείου Ανάκαμψης για τα οποία με τόση θέρμη μίλησε ο υπουργός.
Αυτές οι εξελίξεις ταυτόχρονα απαιτούν, όπως πολλές φορές το ΚΚΕ έχει αναδείξει, την ένταση της καταστολής, την περαιτέρω περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πρόκειται για κατεύθυνση που προχωράει με ταχύτητα σε όλη την ΕΕ, από όλες τις κυβερνήσεις, με πρώτα θύματα τους ευάλωτους και και αδύναμους. Μια κατεύθυνση στην οποία δίνει πλήρη κάλυψη το “περιβόητο κράτος δικαίου” της ΕΕ, διαμορφώνοντας την αναγκαία κάθε φορά νομιμοποιητική βάση για τη δικαιολόγηση ευρύτατων περιορισμών, με την επίκληση γνωστών εννοιών λάστιχο της “εθνικής ασφάλειας”, “δημόσιας τάξης” κ.λπ. Διαμορφώνοντας έτσι το πλαίσιο που επιτρέπει να γίνεται δόγμα το “ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων”. Αυτή η κατεύθυνση τρέχει και στην Ελλάδα, για να αντιμετωπιστεί ο εχθρός λαός, όπως αποτυπώνεται και στις συνεχιζόμενες αλλαγές στους ποινικούς κώδικες, που ακόμα και τα παιδιά τα αντιμετωπίζει τιμωρητικά, ως ήδη ή δυνάμει εγκληματίες.
Ταυτόχρονα όμως βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και οι νέες αντιδραστικές αλλαγές σε όλο το θεσμικό πλαίσιο, με την απονομή της δικαιοσύνης να έχει την “τιμητική” της. Η γνωστή πια “καραμέλα” της επιτάχυνσης γίνεται η βολική ομπρέλα, μέσα από την οποία η δικαιοσύνη εξελίσσεται για να καλύψει τα συμφέροντα, τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, μεταξύ των οποίων και των δικηγορικών εταιρειών. Γίνεται όλο και πιο γρήγορη, φιλική και αποτελεσματική για αυτά τα συμφέροντα, και για αυτό όλο και πιο εχθρική, ακριβή και απροσπέλαστη για τα λαϊκά στρώματα.
Οι αλλαγές αυτές όμως έχουν και έναν άλλο μεγάλο χαμένο, τη μεγάλη πλειοψηφία του δικηγορικού κόσμου, τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους, για τους οποίους εκτοξεύεται η εντατικοποίηση στην – έτσι κι αλλιώς – δουλειά χωρίς ωράριο. Δεν έφταναν οι συνέπειες από τη νέα φοροαφαίμαξη, τις νέες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, ήρθε κι ο νέος δικαστικός χάρτης να απογειώσει τις απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς.
Κομμάτι των αλλαγών αυτών είναι και η συζήτηση για τον Κώδικα Δικηγόρων, που αποτελεί και το θέμα του Συνεδρίου σας. Δεν έχουμε αμφιβολία ότι οι αλλαγές που απεργάζονται τα κυβερνητικά επιτελεία θα υπηρετήσουν την ίδια κατεύθυνση, την ενίσχυση των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών, κάτω από την ψευδεπίγραφη φροντίδα για το σύνολο του δικηγορικού κόσμου. Άλλωστε, και η προηγούμενη τροποποίηση υπηρέτησε την κατεύθυνση της απελευθέρωσης στο επάγγελμα, και υπάρχει ήδη υπερδεκαετής πείρα για το ποιος πραγματικά ωφελήθηκε από αυτό.
Σήμερα, που η πραγματικότητα βοά, ο Κώδικας Δικηγόρων θα συνεχίσει να κωφεύει. Ποια πραγματικότητα; Των χιλιάδων μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων που είναι όμηροι των δικηγορικών εταιρειών, αφού με τις “ευλογίες” του Κώδικα αντιμετωπίζονται ως “συνεργάτες”, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Η ίδρυση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων αποκάλυψε ακόμα πιο πλατιά αυτήν την πραγματικότητα και έδειξε την πραγματική διέξοδο ώστε μισθωτοί και ασκούμενοι δικηγόροι “να ζήσουν όπως αξίζουν”. Η κατοχύρωση της μισθωτής δικηγορίας στον Κώδικα Δικηγόρων είναι το αυτονόητο, που όμως αρνούνται πεισματικά τα μεγάλα συμφέροντα στον χώρο.
Επιβεβαιώνεται ότι και στο δικηγορικό σώμα υπάρχει μια βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους που πλήττονται από την πολιτική κράτους – κυβερνήσεων – ΕΕ και τους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους – δικηγορικές εταιρείες που βλέπουν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να στηρίζει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας στον κλάδο για να ζήσει όπως της αξίζει. Θα στέκεται αταλάντευτα με το δίκιο του εργαζόμενου λαού μέχρι να γίνει νόμος το δίκιο του».