Σίγουρα όταν ο Γιώργος Ζαμπέτας τραγουδούσε τους παραπάνω στίχους, δεν είχε στο μυαλό του το Πρωτοδικείο της Αθήνας και τη χθεσινή καταιγίδα, που έφερε στην επιφάνεια για μια ακόμη φορά την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλά από τα κτήρια που στεγάζουν τις δικαστικές υπηρεσίες.
Η πλέον πρόσφατη «απόδειξη» της αθλιότητας είναι η μετατροπή της οροφής του κτηρίου 5 του Πρωτοδικείου της Αθήνας σε… ντουζιέρα, με τα νερά να μπαίνουν από διάφορες διόδους μέσα στο κτήριο, το όποιο έγινε πισινά!
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι ενδεικτικές:


Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και ούτε το μοναδικό πρόβλημα. Η κατάσταση που διαχρονικά βιώνουμε περιλαμβάνει: Γραφεία και ακροατήρια χωρίς κλιματισμό, ταβάνια που στάζουν, βουνά δικογραφιών και στενότητα χώρου. κτήρια χωρίς ανελκυστήρες και με δυσχερή πρόσβαση για συνανθρώπους μας με κινητικά προβλήματα (και όχι μόνο), ελλιπή καθαρισμό, ανυπαρξία μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας μας.
Αποδεικνύεται, για πολλοστή φορά, ότι ο κρατικός μηχανισμός μπορεί να λειτουργεί ταχύτατα και αποτελεσματικά όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των λίγων (με νομοθετικές και άλλες ρυθμίσεις) ή για την καταστολή των εργατικών – λαϊκών αγώνων, ενώ… σέρνεται, είναι ράθυμο και ανύπαρκτο όταν πρόκειται για την προστασία της ζωής μας και του περιβάλλοντος, για τις δικές μας ανάγκες.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, να γίνουν ΑΜΕΣΑ οι απαιτούμενες ενέργειες για να εργαζόμαστε σ’ ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες:
1. Στέγαση των δικαστικών υπηρεσιών σε σύγχρονα ασφαλή κτίρια με μέτρα προστασίας από τα φυσικά φαινόμενα (πυρκαγιά, σεισμό).
2. Πρόσληψη τεχνικού προσωπικού για τη συντήρηση, επισκευή, ασφαλή λειτουργία των δικαστικών υπηρεσιών. Έξω από τα Δικαστήρια οι εργολάβοι και οι εταιρείες.
3. Άμεση αποκατάσταση όλων των βλαβών στα συστήματα κλιματισμού, ουσιαστική βελτίωση και αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής.
4. Πρόσληψη γιατρών και μόνιμου προσωπικού καθαρισμού σε όλες τις δικαστικές υπηρεσίες – Λήψη των απαραίτητων μέτρων για την προστασία της υγείας μας.
ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ότι δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να περιμένουμε πότε θα συμβούν τα χειρότερα.