Τοποθέτηση – Αντιπαραθετική πρόταση ψηφίσματος στο ΔΣ του ΔΣΑ για τις πρόσφατες δηλώσεις του Υπ. Δικαιοσύνης στη Βουλή
Καταδικάζουμε ως απαράδεκτες και προκλητικές τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής σχετικά με την απόδοση ποινικών ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών.
Με τέτοιες άθλιες δηλώσεις, που δεν διστάζουν να εμπλέκουν στην πολιτική αντιπαράθεση ακόμη και γυναίκες – θύματα βιασμού, και μάλιστα επώνυμα, ο κ. Φλωρίδης και η κυβέρνησή του, είναι προφανές ότι επιδιώκουν:
Πρώτο, τον αποπροσανατολισμό της συζήτησης από τις τεράστιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης και κορυφαίων στελεχών της, τόσο για τη διάπραξη του εγκλήματος των Τεμπών όσο και την προσπάθεια συγκάλυψής του.
Δεύτερο, τη δικαιολόγηση της αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, όπως υλοποιείται και στο χώρο της ποινικής δικαιοσύνης, στο όνομα της ανορθολογικής και αντιεπιστημονικής λογικής της αυστηροποίησης των ποινών ως δήθεν μέσου για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας αφού έχει αποδειχθεί, όπου εφαρμόζεται, ότι δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα θύματα. Ενώ αντίθετα, είναι σαφές ότι με την αυταρχική ποινική νομοθεσία στοχοποιούνται ακόμη περισσότερο οι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, συρρικνώνονται γενικότερα τα ουσιαστικά και δικονομικά δικαιώματα κατηγορουμένων και διαδίκων.
Τρίτο, τον υποβιβασμό και τον εκχυδαϊσμό του πολιτικού διαλόγου, ώστε να μένουν εκτός ουσιαστικής συζήτησης τα βασικά πολιτικά ζητήματα και να μην εξάγονται τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα.
Βέβαια, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, με τη θέση ότι πρέπει να είναι αδιάφορα το είδος των υποθέσεων που αναλαμβάνει ένας δικηγόρος και ο τρόπος που τις χειρίζεται, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτός είναι και προβεβλημένο δημόσιο πρόσωπο.
Είναι αβάσιμο το επιχείρημα ότι ο δικηγόρος δεν μπορεί να αρνηθεί να αναλάβει κάποια υπόθεση που του προτείνεται. Ακόμη και στον ίδιο τον Κώδικα Δικηγόρων, στο άρθρο 37 παρ. 1, προβλέπεται αυτή η δυνατότητα άρνησης. Αναφέρεται συγκεκριμένα σε αυτό: “Ο δικηγόρος έχει υποχρέωση να αναλαμβάνει κάθε υπόθεση, εκτός εάν αυτή είναι προδήλως αβάσιμη, δεν είναι δεκτική υπεράσπισης, έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων εντολέων του ή αντιβαίνει στις αρχές του.”
Πάγια θέση μας είναι ότι ο δικηγόρος οφείλει να τάσσεται με παρρησία και συνέπεια, μέσα και από την άσκηση του επαγγέλματός του, με την πλευρό των αδυνάτων, των θυμάτων, των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων και να αντιμάχεται παράλληλα την αδικία, την εκμετάλλευση, την απανθρωπιά, τη βαρβαρότητα, τους ανθρώπους και το σύστημα που τις εκφράζουν. Αυτό είναι ιδιαίτερα αναγκαίο μάλιστα στις σημερινές συνθήκες που εξαπολύεται ολοένα και πιο σφοδρή επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες, που βαθαίνει επικίνδυνα η πολεμική εμπλοκή της χώρας μας.
Και φυσικά, ο δικηγόρος δεν μπορεί να είναι διχασμένη προσωπικότητα, χωρίς αρχές, άλλα να υποστηρίζει πολιτικά ή και συνδικαλιστικά και άλλα να εφαρμόζει επαγγελματικά. Επομένως, όταν αναλαμβάνει και χειρίζεται μια υπόθεση, δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής, πολύ περισσότερο όταν είναι δημόσιο πρόσωπο και ασχολείται με τα κοινά είτε ως πολιτικός είτε ως συνδικαλιστής είτε με κάποια άλλη δημόσια ιδιότητα. Είναι χαρακτηριστική και κατακριτέα η πασίγνωστη περίπτωση του δικηγόρου Πάτση, βουλευτή της κυβερνητικής παράταξης, με την ανάμειξή του και με τη δικηγορική ιδιότητά του, αφού διατηρούσε δικηγορική – εισπρακτική εταιρεία στην υπόθεση των “κόκκινων δανείων” και τη μεταφορά τους στα αρπακτικά των funds για τη λεηλασία της λαϊκής κατοικίας.
Η θέση μας αυτή πρέπει να είναι συγκεκριμένη και σαφής, χωρίς αφηρημένες ήξεις – αφήξεις.
Με βάση τα παραπάνω, προτείνουμε το παρακάτω ψήφισμα:
“Το ΔΣ του ΔΣΑ καταδικάζει απερίφραστα την απαράδεκτη τοποθέτηση της κυβέρνησης και του υπουργού Δικαιοσύνης, όπως εκφράστηκε και με δηλώσεις του τελευταίου στη Βουλή, κατά τη συνεδρίαση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση των Τεμπών, να εμπλέξει στην πολιτική αντιπαράθεση ακόμη και γυναίκες- θύματα βιασμού, και μάλιστα επώνυμα, σε ποινική υπόθεσή τους.
Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση και ο υπουργός Δικαιοσύνης επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τη συζήτηση για τις τεράστιες πολιτικές καθώς και ποινικές ευθύνες που πρέπει να αναζητηθούν, της κυβέρνησης και κορυφαίων στελεχών της, τόσο για την τέλεση όσο και τη συγκάλυψη του συγκεκριμένου εγκλήματος, να δικαιολογήσουν την αντιλαϊκή και αυταρχική πολιτική τους, καθώς και να υποβιβάσουν και εκχυδαΐσουν το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, ώστε να μείνουν εκτός ουσιαστικού διαλόγου τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα.
Το ΔΣ του ΔΣΑ συντάσσεται με τη δίκαιη απαίτηση των οικογενειών των θυμάτων και όλου του ελληνικού λαού, να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες του συγκεκριμένου εγκλήματος, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.”