Τα νομοσχέδια που βρίσκονται υπό διαβούλευση για τις αλλαγές στο νόμο Κατσέλη και το νέο Πτωχευτικό Κώδικα, είναι επικίνδυνα, βαθιά αντιλαϊκά και αντιδραστικά. Το συνολικότερο πλαίσιο που διαμορφώνεται υπηρετεί προκλητικά τα συμφέροντα των τραπεζών και των funds σε βάρος του λαού. Η υποτιθέμενη «Δεύτερη Ευκαιρία», που κατ’ ευφημισμό μάλιστα περιλαμβάνεται στον τίτλο του Νέου Πτωχευτικού Κώδικα, και η όποια προστασία που αφορά μια ελάχιστη μερίδα των λεγόμενων ευάλωτων οφειλετών (δηλ. των κατώτατων εισοδημάτων στα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης), είναι στην πραγματικότητα τεράστιες παγίδες.
Τα νομοσχέδια αυτά δεν επιδέχονται βελτιώσεις. Πρέπει να αποσυρθούν!
Η όλη συζήτηση περί «μπαταχτσήδων» και «στρατηγικών κακοπληρωτών», που αναπαράγεται από διάφορους δικηγόρους αρθρογράφους και εισηγητές, είναι προκλητική σε βάρος του λαού που χειμάζεται εδώ και χρόνια από την αντιλαϊκή πολιτική, την κρίση, την πανδημία και κάθε είδους καταστροφές. Πρέπει άμεσα να σταματήσει!
Οι αλλαγές, μάλιστα, αυτές περιλαμβάνουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις στο σύστημα απονομής της αστικής δικαιοσύνης, παραβιάζοντας κατάφωρα αρχές και δικαιώματα που υποτίθεται ότι είναι κατοχυρωμένα. Επεκτείνεται η διάνοιξη πολύ επικίνδυνων δρόμων, που όλο το προηγούμενο διάστημα υπηρετούνται μέσα από τις διαδοχικές αλλαγές στη δικαιοσύνη (νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, υποχρεωτική διαμεσολάβηση, νέοι Ποινικοί Κώδικες κ.λπ.). Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά υλοποιούν τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της έκθεσης Πισσαρίδη για την δικαιοσύνη, η οποία καλείται «να μετατραπεί από εστία αβεβαιότητας σε πηγή εμπιστοσύνης για νέες επενδύσεις»!
Η διαδικασία εξπρές που προβλέπεται για την επιτάχυνση των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη, είναι σε βάρος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
– Οι οφειλέτες επιβαρύνονται με την επιτάχυνση (κλήση σε συζήτηση), ενώ δεν έχουν καμία ευθύνη για τις καθυστερήσεις στον προσδιορισμό δικασίμου, ειδικά μάλιστα στις μεγάλες περιφέρειες (π.χ. Ειρηνοδικεία Αττικής, με δικασίμους που φτάνουν μέχρι το 2027-2028).
– Οι προθεσμίες είναι ασφυκτικές. Σε περίπτωση που χαθεί η προθεσμία για την αίτηση επαναπροσδιορισμού, η αρχική αίτηση θεωρείται απαράδεκτη. Δηλ. με νόμο αποσύρονται εκκρεμή ένδικα βοηθήματα, αποστερώντας ουσιαστικά το συνταγματικό δικαίωμα πρόσβασης στο φυσικό δικαστή.
Ακόμα και η προθεσμία της έφεσης (σε περίπτωση μη επίδοσης της απόφασης) ορίζεται σε 3 μήνες, παραβιάζοντας την γενική ρύθμιση του ΚΠολΔ για τα δύο έτη!
– Στο δρόμο που άνοιξε με το νέο ΚΠολΔ για την τακτική διαδικασία, καταργείται ουσιαστικά η ακροαματική διαδικασία και η εμμάρτυρη απόδειξη κι ενώ μιλάμε για την διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας που εφαρμόζεται το ανακριτικό σύστημα.
– Οι οφειλέτες καλούνται να ξαναμαζέψουν χαρτιά και δικαιολογητικά, ενώ έχουν ήδη περάσει το μαρτύριο της επικαιροποίησης το 2016. Ζητούνται αποδεικτικά στοιχεία εισοδήματος για τρία χρόνια πριν από τη λήψη του δανείου, προετοιμάζοντας ουσιαστικά την αποδοχή της ένστασης περί δόλιου υπερδανεισμού και αντιστρέφοντας το βάρος απόδειξης. Αρκεί να θυμηθούμε την αποκάλυψη για την γραμμή στη Σχολή Δικαστών για σωρηδόν απορρίψεις των οικείων αιτήσεων λόγω δόλου.
Με λίγα λόγια, στρώνεται το έδαφος για μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας.
Η μετονομασία του Πτωχευτικού Κώδικα σε «Κώδικα Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας» είναι πρόκληση. Η ιδιωτική πτώχευση είναι επικίνδυνη τομή στο αστικό δίκαιο, ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους και παγίδες για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα.
– Απλοποιούνται και επιταχύνονται διαδικασίες σε όφελος των πιστωτών.
– Προβλέπονται ηλεκτρονικές πλατφόρμες για τα πάντα, επεκτείνοντας το μαζικό φακέλωμα.
– Στην όλη διαδικασία της πτώχευσης ή εξωδικαστικής ρύθμισης, ο ρόλος των πιστωτών είναι πρωταγωνιστικός. Διορίζουν ουσιαστικά ακόμα και το σύνδικο της πτώχευσης. Υποβαθμίζεται γενικά ο ρόλος του δικαστηρίου.
– Παγιώνονται οι έννοιες των «ελάχιστων δαπανών διαβίωσης» και των «ευάλωτων» οφειλετών, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα σε ένα άθλιο ελάχιστο βιοτικό επίπεδο. Με γνώμονα αυτές τις έννοιες, εισάγονται ρυθμίσεις για την κύρια κατοικία, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος του λαού έρμαιο στα νύχια των αρπακτικών.
– Παραμένει το τεράστιο πρόβλημα της ουσιαστικής έλλειψης προστασίας των εγγυητών.
– Εξαιρετικά προκλητικές και απαράδεκτες είναι οι ρυθμίσεις:
Ότι στην πτωχευτική περιουσία ανήκουν τα εισοδήματα, που υπερβαίνουν τα ελάχιστα όρια διαβίωσης.
Για τις λεγόμενες πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου, σε μια διαδικασία μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας στη λογική «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε».
Για την δυνατότητα των τραπεζών να φτιάχνουν το υπολογιστικό εργαλείο για τις ρυθμίσεις των εξωδικαστικών διαπραγματεύσεων, να συνεργάζονται και να ανταλλάσσουν πληροφορίες για την κοινή πρόταση στον κοινό οφειλέτη τους κ.λπ. Ο εκβιασμός και τα τρομοκρατικά διλήμματα περνάνε πλέον σε άλλη διάσταση! Εκεί που υπολογιστές θα βγάζουν στο σφυρί τους κόπους και τον ιδρώτα μιας ολόκληρης ζωής!
Η δημιουργία του νέου Φορέα Απόκτησης και Επαναγοράς, που θα τον φτιάξουν τράπεζες και μονοπώλια, συγκεντρώνοντας μια τεράστια μάζα ακινήτων, αφού πρώτα θα έχουν πληρωθεί τις απαιτήσεις τους! Κάπως έτσι για να προχωρούν τα σχέδια ανάπλασης και αξιοποίησης στις μεγάλες πόλεις – τουριστικά προϊόντα στο φόντο των «μεγάλων περιπάτων»…
Οι πιο φτωχοί εργαζόμενοι που πλέον θα είναι και με την βούλα «πτωχοί», χάνουν ουσιαστικά το σπίτι τους! Το μισθώνουν για 12 χρόνια! Το ξαναγοράζουν μετά, στην εμπορική του αξία σύμφωνα με την εκτίμηση του ίδιου του Φορέα (!), χωρίς κανένα συμψηφισμό των μισθωμάτων της δωδεκαετίας! Ομολογουμένως ευφάνταστη σύλληψη ενός σατανικού μυαλού…
Πέρα από τις τράπεζες, βέβαια, έχουν κι άλλοι να κερδίσουν από τις προτεινόμενες αλλαγές, όπως οι δικηγορικές εταιρείες που πλέον θα μπορούν να πιστοποιηθούν ως διαχειριστές αφερεγγυότητας κι ενώ ήδη απολαμβάνουν τα μεγάλα πακέτα διαχείρισης των τραπεζών (Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει δηλαδή…), οι διάφοροι φορείς επιμόρφωσης (δηλ. τα γνωστά ΚΕΚ) για την επιμόρφωση των διαχειριστών κ.λπ.
Είναι ιδιαίτερα σοβαρές οι ευθύνες της ηγεσίας και της πλειοψηφίας της Ολομέλειας των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων, που αρνήθηκαν στην τελευταία συνεδρίασή της να καταδικάσουν τα αντιδραστικά-αντιλαϊκά νομοσχέδια, ζητώντας την απόσυρσή τους, όπως πρότεινε η Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων, κινούμενες στην απαράδεκτη λογική των βελτιώσεων…
Κάθε καλοπροαίρετος συνάδελφος πρέπει να καταδικάσει τα νομοσχέδια! Να συμβάλλει στην αποκάλυψη του επικίνδυνου και αντιδραστικού χαρακτήρα τους, να συμπορευτεί στον αγώνα με το εργατικό και λαϊκό κίνημα για την απόσυρσή τους και στη διεκδίκηση για ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ FUNDS.