Η αρχή της νέας δικαστικής χρονιάς βρίσκει τους μισθωτούς δικηγόρους και τους αυτοαπασχολούμενους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, όπως και όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αντιμέτωπους με μια πρωτοφανή ληστεία του εισοδήματός τους, με την εφαρμογή της πιο άγριας από ποτέ φορομπηχτικής και αντιλαϊκής πολιτικής που δεν έχει τελειωμό.
Τα χαράτσια της αναδρομικής «έκτακτης εισφοράς» για τα εισοδήματα πάνω από 12.000 ευρώ και του «τέλους επιτηδεύματος» για τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες (για φέτος 300 ευρώ, από του χρόνου 500), ο νέος φόρος – εφιάλτης για όλα τα ακίνητα με τον αντισυνταγματικό τρόπο είσπραξης μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, οι συνεχείς αυξήσεις του ΦΠΑ, σε συνδυασμό με τη μείωση του αφορολόγητου στα 8.000 ευρώ, την αύξηση των λεγόμενων αντικειμενικών κριτηρίων, την κατάργηση της φοροαπαλλαγής για τις ασφαλιστικές εισφορές, είναι μερικά μόνο από τα μέτρα του φορολογικού «τυφώνα» που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, με τη συναίνεση της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, όπως πανηγυρικά εκφράστηκε και στο νέο αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ.
Την ίδια ώρα που ο λαός κυριολεκτικά ξεζουμίζεται και στερείται τα στοιχειώδη δικαιώματά του, η κυβέρνηση προετοιμάζει προκλητικά την παραπέρα μείωση του φορολογικού συντελεστή κερδών των επιχειρήσεων (ΑΕ-ΕΠΕ) στο 18 ή και 15%, νέα οικονομική «στήριξη» των τραπεζών, στις οποίες έχουν δοθεί ήδη πάνω από 100 δισ. ευρώ.
Οι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, βιώνουμε και εμείς, την εξοντωτική αντιλαϊκή πολιτική. Τα νέα φορομπηχτικά μέτρα χτυπούν και εμάς, η ασφάλιση και η περίθαλψή μας υποβαθμίζονται παραπέρα ενώ αυξάνονται οι εισφορές μας, το ΕΤΑΑ (όπως και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία) οδηγείται σε οικονομική ασφυξία με τη στέρηση των κρατικών πόρων και τις συνέπειες της υποχρεωτικής «ανταλλαγής» των κρατικών ομολόγων που διαθέτει με κατώτερης αξίας, εξαιτίας του «κουρέματος». Το ΤΥΔΕ (Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχίας) καταρρέει. Το εισόδημά μας συνεχώς συρρικνώνεται. Η επιτάχυνση του εξοβελισμού των αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων στον οποίο οδηγεί αυτή η πολιτική, στρώνει και πρακτικά το έδαφος για την εισβολή και κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου στην «απελευθερωμένη» πλέον αγορά των νομικών υπηρεσιών, με ακόμη χειρότερους όρους για τους μισθωτούς δικηγόρους.
Στα δικαστήρια, οι σοβαρές ελλείψεις κυρίως σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή οξύνουν το πρόβλημα της καθυστέρησης στην εκδίκαση των υποθέσεων και της ταλαιπωρίας δικηγόρων και διαδίκων-εργαζομένων. Η κυβέρνηση καταφεύγει στη χρησιμοποίηση ασκούμενων δικηγόρων, ως φτηνού, ανασφάλιστου και ανακυκλούμενου υπαλληλικού προσωπικού, ενώ επαναφέρει την απαράδεκτη πρόταση για παράταση του ωραρίου λειτουργίας των δικαστηρίων. Η χειροτέρευση των ήδη απαράδεκτων όρων απονομής της δικαιοσύνης (ίδρυση και ενίσχυση μονομελών δικαστηρίων, συρρίκνωση δικονομικών δικαιωμάτων διαδίκων), η κατακόρυφη αύξηση των δικαστικών εξόδων σε όλες τις διαδικασίες, με πιο προκλητική την επιβολή τέλους δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές, με τον πρόσφατο Ν.3994/2011 για την πολιτική δίκη, ορθώνουν νέα σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στη δικαιοσύνη. Από την άλλη μεριά, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, διευκολύνονται στην επίλυση των διαφορών τους, με νέες πιο γρήγορες και ευέλικτες μορφές «ιδιωτικοποίησής» της (π.χ. διαμεσολάβηση). Ταυτόχρονα, η Δικαιοσύνη χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για το χτύπημα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων (ποινικοποίηση αγώνων όπως πρόσφατα των ναυτεργατών και των ιδιοκτητών ταξί, κήρυξη απεργιών ως παράνομων σε χρόνο-ρεκόρ, εγκρίσεις-εξπρές επιχειρησιακών εργοδοτικών σωματείων, όταν μια εργατική αγωγή στο Πρωτοδικείο της Αθήνας προσδιορίζεται σε 3 χρόνια!).
Σε αυτές τις συνθήκες, οι ηγεσίες των ΔΣ και της Ολομέλειας, επιδιώκουν να αναγορευθούν σε αξιόπιστους συνομιλητές και διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής. Στην «καλύτερη» περίπτωση, περιορίζονται σε συντεχνιακές διεκδικήσεις, τις οποίες προωθούν «δι’ αλληλογραφίας» με τα αρμόδια υπουργεία ή στην κατάθεση προσφυγών κατά των χαρατσιών. Αρνούνται το συντονισμό της πάλης με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, όπως σταθερά προτείνει η παράταξή μας, που είναι σήμερα πιο αναγκαίος και ελπιδοφόρος από ποτέ.
Μπροστά σε αυτήν την πρωτόγνωρη ζοφερή κατάσταση για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους δικηγόρους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων,
Η παράταξή μας καλεί σε οργανωμένη ανυπακοή και απειθαρχία
μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα, τα αντιμονοπωλιακά κινήματα των επαγγελματοβιοτεχνών και των αγροτών, τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις των σπουδαστών και των γυναικών
Αρνούμαστε να πληρώσουμε τα χαράτσια τους και οργανώνουμε συλλογικά τη στάση μας
Δεν δεχόμαστε την εφιαλτική προοπτική του ενός μόνο εργαζόμενου των 500 ευρώ και των υπόλοιπων άνεργων ανά οικογένεια
Τασσόμαστε αλληλέγγυοι στο εργατικό, λαϊκό κίνημα, συμπαραστεκόμαστε έμπρακτα στους εργαζόμενους που αδυνατούν να πληρώσουν – και με την ιδιότητά μας ως ριζοσπάστες δικηγόροι
Μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε! Υπάρχει άλλος δρόμος: Αυτός της κλιμάκωσης του αγώνα, της λαϊκής συμμαχίας. Για να διεκδικήσουμε και να επιβάλουμε την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων δικαιωμάτων μας. Για μιαν άλλη κοινωνία, χωρίς μονοπώλια, οικονομικές κρίσεις, ανεργία και εκμετάλλευση, με το λαό στην εξουσία. Για μιαν άλλη δικαιοσύνη, στην υπηρεσία του λαού.
Σεπτέμβριος 2011