Συνταγματική έκρινε την Τετάρτη 11/05 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τη σύσταση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας (Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων – ΟΠΠΙ), κρίνοντας ότι δεν παραβιάζει τις αρχές της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της πλήρους αυτοδιοίκησης των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Το αποτέλεσμα της σχετικής διάσκεψης της Ολομέλειας του ΣτΕ γνωστοποιήθηκε μετά το πέρας αυτής με ανακοίνωση του προέδρου Δημητρίου Σκαλτσούνη. Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει κατά της δημιουργίας της ΟΠΠΙ οι Σύλλογοι Επιστημονικού Προσωπικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Παντείου Πανεπιστημίου, των Πανεπιστημίων Πατρών, Θεσσαλίας, Ιωαννίνων, Αιγαίου, Δυτικής Αττικής, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ο Σύλλογος Φοιτητών του Παντείου Πανεπιστημίου κ.ά. καθώς και καθηγητές – μέλη Διδακτικού Προσωπικού διαφόρων Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος ο Δημήτρης Σκαλτσούνης και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Κωνσταντίνα Λαζαράκη) αποφάνθηκε, μεταξύ των άλλων, ότι «δεν παραβιάζει τις αρχές της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της πλήρους αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ (άρθρο 16 παρ. 1 και 5 Συντ., αντίστοιχα) η […] σύσταση ΟΠΠΙ, οι οποίες συγκροτούνται (και) από ειδικούς φρουρούς, οι οποίοι προσλαμβάνονται προς τούτο, λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση, δεν φέρουν πυροβόλο όπλο και υποχρεούνται να συνεργάζονται με τις πανεπιστημιακές αρχές και όργανα».
Ακόμη, στη διάσκεψη κρίθηκε ομόφωνα ότι «από καμία διάταξη του ν. 4777/2021 δεν προκύπτει ότι τίθενται σε κίνδυνο οι ατομικές ελευθερίες (συνδικαλιστική, ανάπτυξης της προσωπικότητας, προσωπική, κίνησης και εγκατάστασης)».
Η απόφαση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη. Η καταστολή είναι απαραίτητο συμπλήρωμα στην αντιδραστική πολιτική που προωθούν όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων και του συλλογικού αγώνα των φοιτητών. Σε αυτό το «πανεπιστήμιο – επιχείρηση», οι διεκδικήσεις φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών είναι «παραφωνία».
Εξίσου δεν εκπλήσσει βέβαια και ο ρόλος που, ακόμη μια φορά, έρχεται να επιτελέσει η δικαιοσύνη στο πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος για την εξυπηρέτηση των πολιτικών της αστικής τάξης. Δικαιοσύνη, η οποία όλο και πιο στενά, όλο και πιο αποτελεσματικά στηρίζει τις ανάγκες κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν είναι τυχαίο ότι για την υποστήριξη της κρίσης αυτής γίνεται -ακόμη μια φορά- επίκληση των επιταγών του δημοσίου συμφέροντος «το οποίο συνίσταται στην προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας αλλά και στην ίδια τη διασφάλιση της ακώλυτης άσκησης της ακαδημαϊκής ελευθερίας» και εν προκειμένω «επιβάλλει την αστυνόμευση στους χώρους των ΑΕΙ» …Νομιμοποιείται λοιπόν από το Σύνταγμα η ενίσχυση της καταστολής και ο περιορισμός σειράς κοινωνικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Κάθε προοδευτικός νομικός, κάθε εργαζόμενος στον χώρο της δικαιοσύνης μπορεί με τις γνώσεις και τη δράση του να σταθεί στο πλάι του εργατικού-λαϊκού κινήματος, στον αγώνα που δίνουν οι φοιτητές για σπουδές που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.