Εκδήλωση με θέμα «Χτίζουμε πραγματική ασπίδα προστασίας απέναντι στην πολύμορφη βία και ανισοτιμία σε βάρος των γυναικών, των παιδιών, απέναντι σε κάθε διάκριση και εκφοβισμό» πραγματοποίησε το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων. Παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία από τον Β. Διονυσόπουλο, πρόεδρο του Σωματείου:
«Σας καλωσορίζουμε στη σημερινή εκδήλωση που διοργανώνει το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων.
Καλωσορίζουμε τους συναδέλφους μας από τον Σύλλογο Δικαστικών Υπαλλήλων Διοικητικών Δικαστηρίων Αθήνας που είναι μαζί μας.
Με τη σημερινή εκδήλωση τιμάμε τους μεγάλους αγώνες των γυναικών και δυναμώνουμε τη διεκδίκηση για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση! Τιμάμε τις αγωνίστριες συναδέλφους μας που έδωσαν θαρραλέες μάχες μέσα από τις γραμμές του σωματείου μας, απέναντι σε απολύσεις, εργοδοτική τρομοκρατία, απειλές και εκφοβισμό από την εργοδοσία.
Σηκώνουμε ακόμα πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών, στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην οικογένεια, ενάντια στη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της προσφυγιάς.
Αναδεικνύουμε την πολύμορφη βία που βιώνουν οι γυναίκες και φωτίζουμε τα αίτια της ανισοτιμίας και της βίας γυναικών και παιδιών, που σφραγίζουν κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής. Δυναμώνοντας το ρεύμα της συλλογικής διεκδίκησης για την εξάλειψη της, μέσα από τα σωματεία μας, μαζί με το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα και τους μαζικούς φορείς.
Οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΜΚΟ, τα συστημικά ΜΜΕ αξιοποιούν την ανισοτιμία και την πολύμορφη βία κατά των γυναικών, προβάλλοντας επιλεκτικά μόνο ορισμένες μορφές βίας κατά των γυναικών, κυρίως αυτήν του άντρα προς τις γυναίκες στις διαπροσωπικές σχέσεις ή αναδεικνύουν τη βία άντρα προς γυναίκα στην εργασία ως ζήτημα αντρικής εξουσίας.
Την ίδια στιγμή ρίχνουν υποκριτικά δάκρυα για τις δολοφονημένες γυναίκες, τα παιδιά, τα νεογνά από τους βομβαρδισμούς στα συντρίμμια της Γάζας, στηρίζοντας με κάθε μέσο το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Οι χιλιάδες σκοτωμένες γυναίκες στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα μικρά παιδιά που πεθαίνουν της πείνας, χωρίς εμβόλια και φάρμακα, με ευθύνη του αδυσώπητου καπιταλιστικού ανταγωνισμού δεν καταγράφονται ως θύματα βίας. Όμως, οι γυναίκες στην Παλαιστίνη βιώνουν την πιο βάρβαρη μορφή βίας, αυτή του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της Κατοχής εδώ και 75 χρόνια.
Γι’ αυτό ξεσηκωνόμαστε ενάντια στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού που μαίνεται, δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια, με ευθύνη της κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.
Ενισχύουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες θύματα της βίας της προσφυγιάς, που ζουν είτε στα σύγχρονα κολαστήρια που προορίζονται για τους πρόσφυγες είτε εγκαταλελειμμένες χωρίς τους στοιχειώδεις όρους διαβίωσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι γυναίκες πρόσφυγες ζουν είτε απόλυτα εξαρτημένες από τους συντρόφους τους, είτε είναι έρμαια των κυκλωμάτων πορνείας και τραφικινγκ.
Με βάση τα στοιχεία, οι γυναίκες πρόσφυγες είναι τα πρώτα θύματα βίας, βιασμών και σεξουαλικής κακοποίησης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Έκθεσης της Γραμματείας Ισότητας, το 25% των γυναικών που έχουν φιλοξενηθεί σε ξενώνες είναι γυναίκες πρόσφυγες και το 40% των παιδιών είναι προσφυγόπουλα.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η σωματική και ψυχολογική βία, η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, ο βιασμός, η δολοφονία γυναικών είτε ασκείται από το σύντροφο ή από άλλο πρόσωπο του φιλικού, οικογενειακού ή εργασιακού περιβάλλοντος της γυναίκας, αποτελεί την πιο αποκρουστική μορφή βίας. Αποκαλύπτουμε την πηγή από την οποία αναβλύζουν συμπεριφορές βίαιες και προσβλητικές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν ίδια προβλήματα και συμφέροντα.
Φωτίζουμε τις ρίζες της σημερινής εκμεταλλευτικής κοινωνίας, που παράγει καθημερινά σάπιες αξίες και ιδανικά, που βασιλεύει το κέρδος. Όπου είναι εμπορευματοποιημένα τα πάντα: η μητρότητα, η τεκνοθεσία, μέχρι και το γυναικείο σώμα. Η ατομική εγκληματικότητα δεν αναπτύσσεται σε κοινωνικό κενό.
To «δίκαιο» της σημερινής κοινωνίας πηγάζει από την ίδια τη φύση της: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό και τον ατομισμό που διαπερνούν και τις διαπροσωπικές, οικογενειακές σχέσεις. Σε μία κοινωνία που από την πρώτη στιγμή μας διαπαιδαγωγεί με το δόγμα «ο θάνατος σου, η ζωή μου» και γεννά την απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και του γυναικείου φύλου και από τα δύο φύλα.
Με οργή και αηδία είδαμε πρόσφατα στην υπόθεση στον Κολωνό, την εισαγγελική πρόταση από τη μία να αθωώνει και υποθάλπει τους δράστες – τέρατα βιαστές και μαστροπούς και από την άλλη επί της ουσίας να ισχυρίζεται ότι ένα ανήλικο 12χρονο κορίτσι εκδιδόταν με τη θέλησή του.
Αποδεικνύεται ξανά ότι από μόνη της η συμμετοχή γυναικών είτε στη σύνθεση ενός δικαστηρίου είτε ενός κρατικού οργάνου ή στα κέντρα λήψης αποφάσεων δεν αποτελεί τεκμήριο «προοδευτικότητας», όπως προβάλλουν Ευρωπαϊκή Ένωση και κυβερνήσεις.
Συγκλονιστήκαμε και με τα υπόλοιπα φρικιαστικά εγκλήματα που ήρθαν στο φως και αφορούσαν νεαρές γυναίκες.
Δεν ανεχόμαστε την μπόχα του βούρκου τους που γεννά η βία της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και τρέφουν όλοι οι μηχανισμοί και οι θεσμοί που τη στηρίζουν.
Πρόκειται για το βούρκο μιας δικαστικής εξουσίας που ξεπλένει μέχρι και κυκλώματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανήλικων κοριτσιών.
Για το βούρκο μιας πολιτικής που αφήνει ανυπεράσπιστα τα παιδιά με παντελή έλλειψη φροντίδας και πρόνοιας με ευθύνη του κράτους, ενώ την ίδια στιγμή ρίχνει νερό στο μύλο της βίας των εκμεταλλευτών μας. Για μια σάπια κοινωνία που «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» μέχρι και το γυναικείο σώμα και η σεξουαλικότητα και μέσα απ’ αυτήν ξεφυτρώνουν οι δράστες – τέρατα, τα κυκλώματα τραφικινγκ και μαστροπείας. Αυτός ο βούρκος εξαπλώνεται και με νέες μορφές, μέσα από το διαδίκτυο και τα ΜΚΔ. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και όταν κάποιοι κακοποιητές, βιαστές ή μαστροποί βρεθούν στη φυλακή, οι διαδικτυακές πλατφόρμες, μέσω των οποίων συντελούνται τα σεξουαλικά εγκλήματα, ζουν και βασιλεύουν, συνεχίζοντας απρόσκοπτα τη λειτουργία τους.
Οι δολοφονίες, η σεξουαλική κακοποίηση, η βία και οι βιασμοί είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην εκμεταλλευτική κοινωνία, που συνεχώς οξύνει τις κοινωνικές διακρίσεις που βιώνουν οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους και πολλαπλασιάζει τις μορφές βίας εναντίον τους.
Γιατί βία είναι και η γυναικεία ανεργία, τα σπαστά ωράρια, οι απλήρωτες υπερωρίες.
Να γονατίζει η ακρίβεια τις μισθωτές και ασκούμενες δικηγόρους, με μισθούς που δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, χωρίς κανένα κατοχυρωμένο εργασιακό, ασφαλιστικό συνδικαλιστικό δικαίωμα, να μην υπάρχει ούτε ένα μέτρο προστασίας του γυναικείου οργανισμού στις δικηγορικές εταιρείες και στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία
Βία είναι να απολύεται η μισθωτή δικηγόρος με μπλοκάκι μόλις μείνει έγκυος, χωρίς καμία αποζημίωση απόλυσης ή παροχές μητρότητας ή να διακόπτει την κύησή της για να μη χάσει τη δουλειά της.
Να τίθενται σε συναδέλφισσες μας σε συνεντεύξεις τα άθλια διλήμματα ή καριέρα ή οικογένεια.
Να ασκούνται εκβιασμοί, ψυχολογική πίεση και να απολύονται οι μισθωτές δικηγόροι που απεργούν.
Η υποτιμητική συμπεριφορά, η σεξιστική και προσβλητική συμπεριφορά που φτάνει μέχρι και την κακοποίηση από τους εργοδότες μας.
Βία είναι να δουλεύουν οι συναδέλφισσες μας μέχρι τελικής πτώσης, 12ωρα ακόμα και τα ΣΚ στις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες για να βγουν οι ασφυκτικές προθεσμίες και τα projects των μεγαλοπελατών για να θησαυρίζουν οι εταίροι των δικηγορικών εταιρειών.
Πολλές αναγκάζονται να πληρώσουν μόνες τους τις ασφαλιστικές εισφορές τους, ενώ δεν μπορούν να αρρωστήσουν γιατί δεν προβλέπεται αναρρωτική άδεια. Ούτε γονικές άδειες, ούτε κανονική άδεια, δεν υπάρχουν παροχές μητρότητας, ακόμα και αυτές που ισχύουν για τις τυπικά μισθωτές, όπως οι άδειες μητρότητας και τα επιδόματα. Δεν δικαιούνται δώρο Πάσχα, επίδομα αδείας και δώρο Χριστουγέννων.
Αναρωτιόμαστε, πως θα μπορέσει μία μητέρα μισθωτή δικηγόρος να βρει χρόνο για το παιδί της, όταν δεν υπάρχει ωράριο και κυριαρχεί στον κλάδο μας η δουλειά ήλιο με ήλιο.
Τη βία αυτή την έχουν βιώσει για τα καλά, η συναδέλφισσα μας που έχει ήδη απολυθεί 2 φορές επειδή απήργησε.
Η συναδέλφισσα μας που απολύθηκε επειδή …. Αρρώστησε.
Η συναδέλφισσα που απολύθηκε χωρίς αποζημίωση και με άθλιες δικαιολογίες από το δικηγορικό γραφείο που δούλευε, οι ασκούμενες συναδέλφισσες μας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στον ΔΣΑ.
Απέναντι σε όλα αυτά αντιτάσσουμε την οργάνωση της πάλης μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία για τα δικαιώματα των γυναικών, την πάλη για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών κάθε μισθωτής και ασκούμενης, με συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Αυτό το διάστημα είναι σε εξέλιξη η δίμηνη καμπάνια πλατιάς συζήτησης και διάδοσης του σχεδίου ΣΣΕ.
Στο σχέδιο ΣΣΕ οι προβλέψεις για τις εργαζόμενες και τις μητέρες είναι βασικό τμήμα των διεκδικήσεων μας.
Παλεύουμε για 1250 βασικό μισθό για κάθε μισθωτή δικηγόρο, 960 ευρώ για κάθε ασκούμενη δικηγόρο, 8ωρο-5νθημερο-40ωρο, αποζημίωση για υπερωρία και υπερεργασία, κάλυψη 2/3 ασφαλιστικών εισφορών για κάθε μισθωτή δικηγόρο και όλων των εισφορών για κάθε ασκούμενη, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Με αυτήν διεκδικούμε για κάθε μισθωτή και ασκούμενη δικηγόρο, επίδομα γάμου, παιδιών, μονογονεϊκής οικογένειας, προστασία από την απόλυση εργαζόμενης τόσο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και για δύο (2) έτη μετά τον τοκετό, άδεια γάμου και γεννήσεως τέκνου, άδεια μητρότητας, άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιών, άδεια λόγω νοσηλείας παιδιών, άδεια δυσμηνόρροιας, άδεια για υποβολή σε μεθόδους ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, άδεια για μονογονεϊκές οικογένειες, άδεια προγεννητικών εξετάσεων και γυναικολογικού ελέγχου.
Προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καμία απαράδεκτη διάκριση σε βάρος των εργαζόμενων με βάση φύλο, φυλή, χρώμα, καταγωγή, σεξουαλικό προσανατολισμό.
Για τις κακοποιημένες γυναίκες μέσα στην οικογένεια και τα παιδιά απαιτούμε ένα εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, ξενώνων, συμβουλευτικών κέντρων, κέντρων ψυχικής υγείας με γενναία κρατική χρηματοδότηση, στελεχωμένων με ειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά, χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ.
Η συλλογική δράση με ριζοσπαστικό προσανατολισμό αποτελεί την κυψέλη για να βρει η γυναίκα την αλληλεγγύη και τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη. Δεν είναι ατομικό ζήτημα της γυναίκας να «σπάσει τη σιωπή της» όπως προβάλλει η σημερινή κυβέρνηση, άλλα κόμματα και τα ΜΜΕ. Η τόλμη, η αντοχή, η πραγματική χειραφέτηση απέναντι στις πιέσεις μπορούν να αναπτυχθούν στο έδαφος της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, που είναι το πραγματικό δίχτυ προστασίας στους χώρους δουλειάς, για να απεγκλωβιστεί η γυναίκα από μία βίαιη, παθογόνα διαπροσωπική ή οικογενειακή σχέση.
Αναδεικνύουμε την αξία της συλλογικής δράσης, προβάλλουμε ότι η ατομική προστασία και η καταγγελία της βίας πρέπει να συνδέονται με τη διεκδίκηση σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Γιατί η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών εξαρτάται από όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις τους που θα τους δίνουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, χειραφετημένες οικονομικά, κοινωνικά, ψυχικά, συναισθηματικά.
Σημαδεύουμε τον πραγματικό ένοχο, τη βία των εκμεταλλευτών του μόχθου μας και τους μηχανισμούς που τους υπηρετούν, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, δυναμώνουμε την πάλη για πραγματική ισοτιμία και χειραφέτηση των γυναικών, για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών τους στην εργασία, στην προστασία της μητρότητας και των παιδιών, στο δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, για να ζούμε γυναίκες και άντρες με αξιοπρέπεια.»