Δήλωση του Αντώνη Αντανασιώτη, εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση στο ΔΣ του ΔΣΑ:
Η πρόσφατη συζήτηση στο ΔΣ του ΔΣΑ για τα προβλήματα των ασκούμενων και μισθωτών συναδέλφων ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική.
Κοινός παρονομαστής των εισηγήσεων και των τοποθετήσεων όλων των παρατάξεων και συμβούλων -πλην της Αγωνιστικής Συσπείρωσης- ήταν η άρνησή τους να αναγνωριστεί και κατοχυρωθεί το καθεστώς της εξαρτημένης εργασίας στο χώρο της μισθωτής δικηγορίας. Από τον Πρόεδρο του Συλλόγου (ο οποίος μάλιστα, ιδιαίτερα ενοχλημένος, “απείλησε” με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ζήτημα αυτό!) μέχρι και τους συμβούλους της κυβερνητικής παράταξης, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και της “Εναλλακτικής Παρέμβασης” (ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΛΑΕ/ΜΕΡΑ 25), όλοι τους, παρά τις επιμέρους διαφορετικές προσεγγίσεις, συμφώνησαν ότι η εξαρτημένη εργασία είναι κάτι, λίγο-πολύ, ξένο με τη δικηγορία!
Κι αυτό, παρότι η πραγματικότητα, ιδίως στις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία, κραυγάζει για την ύπαρξή της, αφού η απασχόληση των μισθωτών και ασκούμενων συναδέλφων περιέχει όλα τα βασικά στοιχεία της εξαρτημένης εργασίας (άσκηση διευθυντικού δικαιώματος από τον εργοδότη, με καθορισμό του χρόνου, του τόπου, του τρόπου παροχής της εργασίας κλπ. έναντι μισθού που καταβάλλει στον υπάλληλο-δικηγόρο).
Μάλιστα, κάποιοι που στις τελευταίες εκλογές “χτυπούσαν στην πλάτη” μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους, εμφανίζονταν ως οι “προοδευτικοί σωτήρες” που θα λύσουν τα προβλήματά τους, έφτασαν να υποστηρίζουν, πως η σχέση μισθωτής εργασίας μεταξύ εργοδότη δικηγόρου και εργαζόμενου δικηγόρου, μπορεί να υφίσταται.. χωρίς διευθυντικό δικαίωμα! Στην πραγματικότητα, στο όνομα της «επιστημονικής ανεξαρτησίας», εξαφανίζουν (σε φαντασιακό φυσικά επίπεδο, γιατί στη ζωή υπάρχει) το διευθυντικό δικαίωμα, δηλαδή εξαφανίζουν ένα στοιχείο του πυρήνα της εξαρτημένης εργασίας. Έτσι προσπαθούν να αποδομήσουν και να υποσκάψουν την προσπάθεια των μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων, μέσα και από το Σωματείο τους, να αναγνωριστούν και να κατοχυρωθούν όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματάτους, όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλα τα άλλα επιστημονικά επαγγέλματα (μηχανικοί, γιατροί, καθηγητές, οικονομολόγοι κλπ.) Για αυτό προτείνουν ως υποκατάστατο, στην καλύτερη εκδοχή, την αναλογική εφαρμογή κάποιων ψηγμάτων μόνο της εργατικής νομοθεσίας, με ή χωρίς το καθεστώς της έμμισθης εντολής.
Η λογική όλων τους δεν ξεπερνάει τα όρια της “συμπάθειας” προς τους “καημένους” τους ασκούμενους αλλά και μισθωτούς δικηγόρους (γιατί ακούστηκε από συμβούλους ότι πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι όταν δεν τρέχουν “για κοτόπουλα” και άλλα προσωπικά θελήματα των εργοδοτών δικηγόρων!), που εργάζονται με αναξιοπρεπείς όρους, προτείνοντας να εξασφαλιστεί ένα μίνιμουμ έστω υποτυπωδών δικαιωμάτων, για να τα έχουν καλά με τη συνείδησή τους!
Όμως, η πραγματικότητα στις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες και δικηγορικά γραφεία είναι η στυγνή εκμετάλλευσή των μισθωτών και ασκούμενων συναδέλφων, προκειμένου να εξασφαλίζουν την υψηλή κερδοφορία τους, τα εξαντλητικά ωράρια, οι απολύσεις, οι συγκεκριμένες “κατευθύνσεις” για τους χειρισμούς των υποθέσεων κλπ. Ξορκίζοντας την εξαρτημένη εργασία, στο όνομα της διαφύλαξης δήθεν της επιστημονικής αυτοτέλειας, της ελευθερίας του ωραρίου και της δυνατότητας προσωπικής πελατείας, αντικειμενικά υπερασπίζονται την εξαντλητική και κακοπληρωμένη απασχόληση, τη στέρηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, όπως τη συλλογική διαπραγμάτευση και την υπογραφή ΣΣΕ, την απεργία.
Ανάλογη ήταν και η ειδικότερη τοποθέτησή τους, απέναντι στον άθλιο και αναχρονιστικό θεσμό της άσκησης, με τη συμφωνία ουσιαστικά για τη διατήρησή της, αντί για την κατάργηση και την επιστημονική ένταξή της στις προπτυχιακές σπουδές, όπως είναι πλέον αναγκαίο και ώριμο, απλά με ένα “ρυθμιστικό” πλαίσιο, που δεν θα τους αναγνωρίζει όμως το καθεστώς του εργαζόμενου με πλήρη δικαιώματα.
Απέναντι σε αυτό το κοινό, ουσιαστικά αντιδραστικό, μέτωπο των άλλων δυνάμεων και συμβούλων, που αποκαλύπτει και τα όριά των επιμέρους διαφορών τους,ως Αγωνιστική Συσπείρωση προβάλαμε για μια ακόμα φορά τις εκ διαμέτρου αντίθετες με τους υπόλοιπους θέσεις μας, αναδεικνύοντας και τονίζοντας τη σημασία τηςκατοχύρωσης για τους μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους πλήρως συγκροτημένων εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες τους και την επιστημονική εργασία που παρέχουν. Ήμασταν οι μόνοι που απαιτήσαμε να υιοθετηθούν πλήρως το διεκδικητικό πλαίσιο και τα αιτήματα του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων που παρενέβη και στη σχετική συζήτηση.
Τώρα, πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας:
-Για την αναγνώριση και κατοχύρωση της εξαρτημένης εργασίας στο χώρο της μισθωτής δικηγορίας, τη διεκδίκηση ολοκληρωμένων δικαιωμάτων, εργασιακών, ασφαλιστικών, συνδικαλιστικών, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων.
-Την κατάργηση της άσκησης και την ένταξή της στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των προπτυχιακών σπουδών.
-Την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως εφαρμόζεται και στο χώρο μας. Με τη συμπόρευση μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων με τα χαμηλότερα εισοδήματα, με άξονα τα κοινά οξυμένα προβλήματά τους, μέσα από τις γραμμές του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων, τις Επιτροπές Αγώνα Αυτοαπασχολούμενων Δικηγόρων. Ενισχύοντας την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Συλλόγου στο χώρο της αυτοαπασχόλησης, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τις συνέπειές της για τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων.
-Την πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης στο ΔΣΑ, όπου οι ίδιοι οι δικηγόροι θα συζητήσουμε για τα προβλήματά μας και θα αποφασίσουμε για τη δράση μας.
Σ’ αυτό τον αγώνα οι εκλεγμένοι, οι υποψήφιοι και όσοι στηρίξαμε τα ψηφοδέλτια της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Δικηγόρων σε όλη την Ελλάδα, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις!